قُلْ أ تُحاجّونَنا فی اللّهِ وَ هُوَ رَبُّنا وَ رَبُّکُمْ وَ لَنا أعْمالُنا وَ لَکُمْ أعْمالُکُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُخْلِصونَ (۱۳۹)
أمْ تَقولونَ إنَّ إبْراهیمَ وَ إسْماعیلَ وَ إسْحاقَ وَ یَعْقوبَ وَ الْأسْباطَ کانوا هوداً أوْ نَصاری قُلْ أ أنْتُمْ أعْلَمُ أمِ اللّهُ وَ مَنْ أظْلَمُ مِمَّنْ کَتَمَ شَهادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللّهِ وَ ما اللّهُ بِغافِلٍ عَمّا تَعْمَلونَ (۱۴۰)
تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَها ما کَسَبَتْ وَ لَکُمْ ما کَسَبْتُمْ وَ لا تُسْئَلونَ عَمّا کانوا یَعْمَلونَ (۱۴۱)
بگو: «آیا محاجه میکنید با ما در (کار) الله در حالی که او پروردگار ما و پروردگار شما است و برای ما است اعمال آن و برای شما است اعمالتان و ما برای او خالص کنندگانیم.» (۱۳۹) یا میگویید: «به یقین ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط بودند یهودی یا نصرانی؟!» بگو: «آیا شما عالمترین هستید یا الله؟ و کیست ظالمتر از کسی که شهادتی را که نزد او است از الله در حالی که الله غافل نیست از آنچه عمل میکنید.» (۱۴۰) آن امتی بود که به تحقیق گذشت، برای آن است آنچه کسب کردند و برای شما است آنچه کسب میکنید و مورد سؤال قرار نمیگیرید آنچه را آنها عمل میکردند. (۱۴۱)
بگو چرا در باره خدای یکتا با ما مجادله میکنید؟ او پروردگار ما و شماست، اعمال ما خاص ماست و اعمال شما خاص شما و ما اخلاصمندان اوییم (۱۳۹) مگر گویید که ابراهیم و اسمعیل و اسحق و یعقوب و اخلاف یهودی بودهاند یا نصرانی؟ بگو شما بهتر میدانید یا خدا؟ ستمگرتر از آنکه شهادت خدا را نزد خویش نهان دارد کیست؟ و خدا از اعمالی که میکنید غافل نیست (۱۴۰) این جماعتی است که در گذشته، اعمال او خاص اوست و اعمال شما خاص شما و شما را از اعمالی که آنها میکردهاند نمیپرسند. (۱۴۱)
بگو: آیا درباره خدا با ما بحث و گفتگو میکنید؟ با آنکه او پروردگار ما و پروردگار شماست و کردارهای ما از آن ما، و کردارهای شما از آن شماست، و ما برای او اخلاص میورزیم. (۱۳۹) یا میگویید: «ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط [دوازدهگانه] یهودی یا نصرانی بودهاند؟» بگو: «آیا شما بهتر میدانید یا خدا؟» و کیست ستمکارتر از آن کس که شهادتی از خدا را در نزد خویش پوشیده دارد؟ و خدا از آنچه میکنید غافل نیست. (۱۴۰) آن جماعت را روزگار سپری شد برای ایشان است آنچه به دست آوردهاند و برای شماست آنچه به دست آوردهاید و از آنچه آنان میکردهاند، شما بازخواست نخواهید شد. (۱۴۱)
بگو: آیا در (کار) خدا با ما محاجیه و گفتگو دارید (که چرا پیامبر را از عرب برگزیده)؟ در حالی که او پروردگار ما و شماست و عملهای ما از آن ما و عملهای شما از آن شماست و ما برای او اخلاص میورزیم (و همین عمل و اخلاص سبب انتخاب پیامبر است). (۱۳۹) آیا میگویید که ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط (نوادگان یعقوب) یهودی یا نصرانی بودند؟ بگو: شما داناترید یا خدا (که به برائت اینان از یهودیت و نصرانیت شهادت داده و شما میدانید و پنهان میدارید)؟ و کیست ستمکارتر از آن که شهادتی را که از خدا در نزد اوست پنهان دارد؟! و خداوند هرگز از آنچه میکنید غافل نیست. (۱۴۰) آنها گروهی بودند که درگذشتند، دستاورد آنها از آن آنهاست و دستاورد شما (اهل کتاب) هم از آن شماست، و شما هرگز از آنچه آنها میکردند بازخواست نمیشوید. (۱۴۱)