سوره ابراهیم – آیه 47 و 48
فَلا تَحْسَبَنَّ اللّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إنَّ اللّهَ عَزیزٌ ذو انتِقامٍ (47) یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأرْضُ غَیْرَ الْأرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزوا لِلّهِ الْواحِدِ الْقَهّارِ (48)
پس حساب مکن الله را تخلف‌کننده وعده‌اش (به) رسولانش و به یقین الله همیشه با عزت صاحب مکافات است. (47) زمانی که تبدی شود زمین به غیر این زمین و آسمانها (نیز) و ظاهر شوند برای الله یکتای بسیار چیره. (48)
مپندار که خدا از وعده خویش با پیمبرانش تخلف کند که خدا نیرومند است و انتقامگیر (47) روزی که زمین بزمینی جز این مبدل شود و آسمانها نیز، و [کسان] در پیشگاه خدای یکتای مقتدر حاضر شوند (48)
پس مپندار که خدا وعده خود را به پیامبرانش خلاف میکند، که خدا شکستناپذیر انتقامگیرنده است. (47)
روزی که زمین به غیر این زمین، و آسمانها [به غیر این آسمانها] مبدل گردد، و [مردم] در برابر خدای یگانه قهار ظاهر شوند. (48)
پس هرگز خدا را تخلف‌کننده از وعده خویش که به فرستادگانش داده مپندار و قطعا خداوند مقتدر غالب و صاحب انتقام است. (47) در روزی که این زمین به زمین دیگری تبدیل شود (کوهها نابود، دریاها تبخیر، سطحها هموار شود) و آسمانها نیز (تغییر یابد) و همه (مردگان برای محاسبه و مجازات) در محضر خدای یگانه قهار ظاهر گردند. (48)