سوره هود – آیه 63
قالَ یا قَوْمِ أ رَأیْتُمْ إنْ کُنْتُ عَلی بَیِّنَةٍ مِنْ رَبّی وَ آتانی مِنْهُ رَحْمَةً فَمَنْ یَنْصُرُنی مِنَ اللّهِ إنْ عَصَیْتُهُ فَما تَزیدونَنی غَیْرَ تَخْسیرٍ (63)
گفت: «ای قوم من! آیا دیده‌اید اگر باشم بر دلیلی روشن از پروردگارم و داده شده مرا از او رحمتی، پس چه کسانی یاری می‌کنند مرا از الله اگر عصیان کنم او را؟ پس زیاد نمیکنید مرا غیر زیان (63)
گفت: ای قوم! بمن بگویید اینک که بپروردگار- خویش یقین دارم و رحمتی از او سوی من آمده، اگر عصیان خدا کنم کی مرا در قبال او یاری میکند! پس با این انکار، جز اینکه شما را زیانکارتر شمارم، کاری نمیکنید (63)
گفت: «ای قوم من، چه بینید، اگر [در این دعوا] بر حجتی روشن از پروردگار خود باشم و او از جانب خود رحمتی به من داده باشد، پس اگر او را نافرمانی کنم چه کسی در برابر خدا مرا یاری میکند؟ در نتیجه، شما جز بر زیان من نمیافزایید.» (63)
گفت: ای قوم من، مرا خبر دهید اگر من بر دلیلی روشن از سوی پروردگارم باشم و او از جانب خود مرا رحمتی (مقام نبوت) بخشیده باشد، چه کسی مرا از (غضب و عذاب) خدا نجات میبخشد اگر او را (در ابلاغ رسالت) نافرمانی کنم پس شما بر من جز زیان زدن نمیافزایید. (63)