سوره توبه – آیه 118

و بر سه کسانی که تخلف کردند تا هنگامی که تنگی کرد بر آن‌ها زمین به آن‌چه گسترده بود و تنگی کرد بر آن‌ها جان‌هایشان و گمان بردند که پناهگاهی نیست از الله مگر به سوی او، سپس توبه پذیرفت بر آن‌ها تا توبه کنند. به یقین الله، او است بسیار توبه پذیر (مؤمنان را به صورت خاص) همیشه بخشاینده. (118)

و آن سه تن که جا مانده بودند و وقتی که زمین با همه فراخی بر آنها تنگ شد و از خویش بتنگ آمدند و بدانستند که از خدا، جز بسوی او پناهی نیست بخشیدشان تا به خدا بازگردند که خدا بخشنده است و رحیم (118)

و [نیز] بر آن سه تن که بر جای مانده بودند، [و قبول توبه آنان به تعویق افتاد] تا آنجا که زمین با همه فراخی‏اش بر آنان تنگ گردید، و از خود به تنگ آمدند و دانستند که پناهی از خدا جز به سوی او نیست. پس [خدا] به آنان [توفیق‏] توبه داد، تا توبه کنند. بی تردید خدا همان توبه‏پذیر مهربان است. (118)

و نیز بر آن سه نفری که (از همراهی با سپاه تبوک) واپس نهاده شدند (و به دستور پیامبر صلیی اللییه علیه و آله مردم با آنان قطع رابطه کردند) تا آن گاه که روی زمین با همه پهناوریش بر آنها تنگ شد و دل‏هایشان از خودشان به تنگ آمد و دانستند که هیچ پناهگاهی (در فرار) از خدا جز به سوی او نیست، سپس خدا بر آنها به رحمت خود بازگشت تا توبه کنند و بازگردند، که همانا خدا خود بسیار عطوف و توبه‏پذیر و مهربان است. (118)