حدیث ۴۷۸۰
(۴۷۸۰) الکافی (ح ۱۵۳۸۴): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ صالِحِ بْنِ السِّنْدیِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشیرٍ عَنْ فَیْضِ بْنِ الْمُخْتارِ قالَ: «قالَ أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «کَیْفَ تَقْرَأُ: «وَ عَلَی الثَّلاثَةِ الَّذینَ خُلِّفوا»؟» قالَ: «لَوْ کانَ خُلِّفوا، لَکانوا فی حالِ طاعَةٍ وَ لَکِنَّهُمْ خالَفوا، عُثْمانُ وَ صاحِباهُ. أما وَ اللهِ! ما سَمِعوا صَوْتَ حافِرٍ وَ لا قَعْقَعَةَ حَجَرٍ، إلّا قالوا: «أُتینا»، فَسَلَّطَ اللهُ عَلَیْهِمُ الْخَوْفَ، حَتَّی أصْبَحوا.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن یابراهیم القمی از پدرش از صالح بن سندی از جعفر بن بشیر از فیض بن مختار روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
فیض بن مختار روایت کرد: «ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «چگونه می‌خوانی: «وَ عَلَی الثَّلاثَةِ الَّذینَ خُلِّفوا»؟» (و در ادامه) فرمودند: «اگر به جا مانده بودند، قطعاً در حال اطاعت بودند، لیکن آن‌ها مخالفت کردند، عثمان و دو هم‌صحبتش. قسم به الله! آگاه باش که نشنیدند صدای سم اسب و نه صدای برخورد سنگی را، مگر گفتند: «ما را گرفتند.» پس الله ترس را بر آن‌ها مسلط کرد تا صبح کردند.»»
