سوره توبه – آیه 70
أ لَمْ یَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَوْمِ نوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمودَ وَ قَوْمِ إبْراهیمَ وَ أصْحابِ مَدْیَنَ وَ الْمُؤْتَفِکاتِ أتَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَما کانَ اللّهُ لِیَظْلِمَهُمْ وَ لکِنْ کانوا أنْفُسَهُمْ یَظْلِمونَ (70)
آیا نیامد شما را خبر کسانی از قبل آنها، قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و اصحاب مدین و زمینهای زیر و رو شده، آوردند رسولانشان دلایل آشکار، پس نبود الله تا ظلم کند آنها را، ولیکن خودشان ظلم میکردند. (70)
مگر خبر کسانیرا که پیش از ایشان بودهاند، نشنیدهاند، قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و اهل مدین و دهکدههای واژگون شده، که پیمبرانشان با حجتها سویشان آمدند. چنین نبود که خدا ستمشان کند بلکه آنها بخودشان ستم میکردهاند (70)
آیا گزارش [حال] کسانی که پیش از آنان بودند: قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و اصحاب مدْین و شهرهای زیر و رو شده، به ایشان نرسیده است؟ پیامبرانشان دلایل آشکار برایشان آوردند، خدا بر آن نبود که به آنان ستم کند ولی آنان بر خود ستم روا میداشتند. (70)
آیا خبر کسانی که پیش از آنها بودند به آنها نرسیده است؟! (خبر) قوم نوح (که غرق شدند) و عاد (قوم هود که با وزش باد هلاک شدند) و ثمود (قوم صالح که با صیحه آسمانی مردند) و قوم ابراهیم (که با پشه و عذاب دیگر نابود گشتند) و اصحاب مدین (قوم شعیب که با ابر آتشبار هلاک شدند) و آن شهرهای وارونه شده (سه شهر قوم لوط) که رسولانشان دلایل روشنی بر آنها آوردند پس خداوند بر آن نبود که به آنها ستم کند و لکن آنها بودند که به خودشان ستم میکردند. (70)