سوره نحل – آیات ۷۳ تا ۷۶

و بندگی می‌کنند از غیر الله را که مالکیت ندارد برای آن‌ها رزقی از آسمان و زمین چیزی و استطاعت ندارند. (۷۳) پس نزنید برای الله مثال‌هایی. به یقین الله می‌داند، در حالی که شما نمی‌دانید. (۷۴) زد الله مثلی: «بنده مملوکی که قدرت ندارد بر چیزی و کسی که رزق می‌دهیم او را از خود، رزقی نیکو، پس او انفاق می‌کند از آن پنهانی و آشکار. آیا مساوی هستند؟ (مطلق) ستایش برای الله است، امت اکثرشان نمی‌دانند.» (۷۵) و زد الله مثلی: «دو فرد، یکی از آن دو گنگ است. قدرت ندارد بر چیزی و او سربار بر مولای خود است. هر کجا متوجه می‌کند او را، نمی‌آورد خیری. آیا مساوی هستند او و کسی که امر می‌کند به عدل و او بر صراط مستقیم است؟» (۷۶)

و جز خدا، چیزهایی را میپرستند که برای‏شان از آسمانها و زمین نه روزی‏ای دارد نه چیزی، و توانی ندارند (۷۳)
پس برای خدا مثلها مزنید که خدا میداند و شما نمیدانید (۷۴)
خدا مثلی میزند، بنده مملوکی که به چیزی توانایی ندارد با آنکه از جانب خویش بدو روزی‏ای نکو داده‏ایم، که از آن نهان و عیان انفاق میکند، چگونه مانند باشند، ستایش از آن خداست اما بیشترشان نمیدانند (۷۵)
خدا مثلی میزند دو مرد یکیشان لال که به چیزی توانایی ندارد و سربار مولای خویش است که هر جا فرستدش سودی نیارد، او با کسی که بعدالت فرمان دهد و بر راه راست باشد چگونه برابر تواند بود (۷۶)

و به جای خدا چیزهایی را می‏پرستند که در آسمانها و زمین به هیچ وجه اختیار روزی آنان را ندارند و [به کاری‏] توانایی ندارند. (۷۳) پس برای خدا مثل نزنید، که خدا می‏داند و شما نمی‏دانید. (۷۴) خدا مثلی می‏زند: بنده‏ای است زرخرید که هیچ کاری از او برنمی‏آید. آیا [او] با کسی که به وی از جانب خود روزی نیکو داده‏ایم، و او از آن در نهان و آشکار انفاق می‏کند یکسان است؟ سپاس خدای راست. [نه،] بلکه بیشترشان نمی‏دانند. (۷۵) و خدا مثلی [دیگر] می‏زند: دو مردند که یکی از آنها لال است و هیچ کاری از او برنمی‏آید و او سربار خداوندگارش می‏باشد. هر جا که او را می‏فرستد خیری به همراه نمی‏آورد. آیا او با کسی که به عدالت فرمان می‏دهد و خود بر راه راست است یکسان است؟ (۷۶)

و به جای خدا چیزهایی را می‏پرستند که مالک هیچ گونه روزی برای آنها از آسمان‏ها و زمین نیستند و هیچ گونه تسلطی هم ندارند. (۷۳) پس برای خدا مثال‏ها (ی ناروا) نزنید، که (دارای شریک و همسر و دختران است). (۷۴) خداوند مثلی زده: برده مملوکی را که (دارایی و) توانایی بر هیچ چیزی ندارد، (نه بر نفس و مال خود و نه بر کار و مال مولا) و شخص آزادی را که او را روزیی نیکو (حلال و فراوان) عطا کرده‏ایم که از آن در نهان و آشکار انفاق می‏کند، آیا اینان مساویند؟ (۷۵) و خداوند مثلی (دیگر) زده: دو مردی را که یکی از آن دو گنگ مادرزاد است (نه می‏فهمد و نه می‏فهماند و) توانایی بر چیزی را ندارد و سربار خواجه خویش است، به هر سو که روانه‏اش کند خیری نمی‏آورد، آیا او با شخصی (سالم و کامل) که پیوسته به عدل فرمان می‏دهد و خود بر راهی راست است یکسان است؟ (شریکان خدا هم قابل مقایسه با او نیستند.) (۷۶)