سوره نحل – آیه 38

وَ أقْسَموا بِاللّهِ جَهْدَ أیْمانِهِمْ لا یَبْعَثُ اللّهُ مَنْ یَموتُ بَلی وَعْداً عَلَیْهِ حَقّاً وَ لکِنَّ أکْثَرَ النّاسِ لا یَعْلَمونَ (38)

و قسم خوردند به الله، سخت سوگندشان را که بر نمی‌انگید الله کسی را که می‌میرد. آری! وعده بر آن حق است، ولیکن بیش‌تر مردم نمی دانند. (38)

بخدا قسم خوردند، قسمهای مؤکد که هر که بمیرد خدایش زنده نمیکند [چنین نیست‏] بلکه خدا وعده‏ای کرده که بعهده اوست «ولی بیشتر کسان نمیدانند» (38)

و با سخت‏ترین سوگندهایشان بخدا سوگند یاد کردند که خدا کسی را که می‏میرد بر نخواهد انگیخت. آری، [انجام‏] این وعده بر او حق است، لیکن بیشتر مردم نمی‏دانند. (38)

و با جدیی‏ترین سوگندهای خود به خدا سوگند یاد کردند که خداوند کسی را که می‏میرد هرگز برنخواهد انگیخت! چرا (خواهد انگیخت)، وعده‏ای است بر عهده او حق و ثابت (طبق اراده ازلی، نوشته در لوح محفوظ، مندرج در کتاب‏های آسمانی و ابلاغ شده به جامعه به وسیله پیامبران) و لکن بیشتر مردم نمی‏دانند. (38)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه