سوره رعد – آیه ۱۷ و ۱۸

نازل کرد از آسمان آبی، پس روان شدند سیل‌هایی به اندازه خودشان، پس حمل کرد سیل کفی زیاد و از آن‌چه برافروختند بر آن در آتش به جهت زیور یا متاعی، کفی مانند آن است. این‌گونه (مثل) می‌زند الله حق و باطل را. پس اما کف، پس (از بین) می‌رود کنار افتاده و اما آن‌چه نفع می‌رساند مردم را، پس مکث می‌کند در زمین. این‌گونه می‌زند الله مثال‌ها را. (۱۷) برای کسانی که اجابت می‌کنند برای پروردگارشان، نیکی است وکسانی که اجابت نمی‌کنند برای او، چنان که برای آن‌ها باشد آن‌چه در زمین است، همه‌اش و مانند آن همراه او، قطعاً فدیه می‌دهند آن را (برای نجات خود). آن‌ها برایشان بد حسابی اس و جیگاهشان جهنم است و بد جایگاهی است. (۱۸)

از آسمان آبی نازل کرد، و نهرها روان شد چندان که باید، و سیل کفی پف کرده آورد، بعضی چیزها که بطلب زیور یا ابزار، آتش بر آن افروزند کفی است مانند آن، خدا حق و باطل را چنین مثل میزند. کف، بکنار میرود ولی چیزی که بمردم سود میدهد، در زمین میماند. خدا مثلها را چنین میزند (۱۷) کسانی که پروردگارشان را اجابت کرده‏اند نکوییها دارند و کسانی که اجابت وی نکرده‏اند، اگر همه مال جهان را داشته باشند و نظیر آن نیز، بفدای خویش خواهند داد آنها سختی حساب دارند، جایشان جهنم است که جایگاهیست بد (۱۸)

[همو که‏] از آسمان، آبی فرو فرستاد. پس رودخانه‏هایی به اندازه گنجایش خودشان روان شدند، و سیل، کفی بلند روی خود برداشت، و از آنچه برای به دست آوردن زینتی یا کالایی، در آتش می‏گدازند هم نظیر آن کفی برمی‏آید. خداوند، حق و باطل را چنین مثل می‏زند. اما کف، بیرون افتاده از میان می‏رود، ولی آنچه به مردم سود می‏رساند در زمین [باقی‏] می‏ماند. خداوند مثلها را چنین می‏زند. (۱۷) برای کسانی که پروردگارشان را اجابت کرده‏اند پاداش بس نیکوست. و کسانی که وی را اجابت نکرده‏اند، اگر سراسر آنچه در زمین است و مانند آن را با آن داشته باشند، قطعا آن را برای بازخرید خود خواهند داد. آنان به سختی بازخواست شوند و جایشان در دوزخ است و چه بد جایگاهی است. (۱۸)

(اوست که) از آسمان آبی (به صورت باران و برف و تگرگ) فرو فرستاد پس رودخانه‏هایی (هر یک) به اندازه گنجایش خود روان شدند و سیل کفی را بر روی خود برداشت و نیز از آنچه (در کوره‏ها) جهت به دست آوردن زیور و زینت یا وسایل زندگی بر آن آتش می‏افروزند (مانند خاک مخلوط معادن) کفی است همانند کف سیل. خداوند این چنین حق و باطل را مثل می‏زند (حقایق، آب و فلزاتند، و باطل‏ها کف‏های آنها)، اما آن کف به کناری رفته نابود می‏شود و اما آنچه مردم را سود می‏بخشد (نظیر آب‏ها و فلزات ذوب شده) در زمین می‏ماند. خداوند مثال‏ها را این چنین می‏زند. (۱۷) برای کسانی که (دعوت) پروردگار خود را اجابت کردند عاقبت نیک و پاداش نیک است، و کسانی که (دعوت) او را اجابت نکردند اگر (در روز واپسین) سراسر آنچه در روی زمین است و نظیر آن نیز از آن آنها باشد حاضرند همه را فدای نجات خود کنند. آنهایند که محاسبه بدی دارند (هیچ عمل خیری از آنها قبول نیست و هیچ گناهی بخشوده نیست) و جایگاه آنها جهنم است و آن بد آرامگاهی است. (۱۸)