حدیث ۵۰۹۴

(۵۰۹۴) علل الشرائع (ج ۱، ص ۳۰) و عیون أخبار الرضا علیه‌السلام (ج ۲، ص ۷۵): حَدَّثَنا أبی رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا سَعْدُ بْنُ عَبْدِاللهِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلیٍّ الْوَشّاءِ عَنِ الرِّضا علیه‌السلام قالَ: «سَمِعْتُهُ یَقولُ: «قالَ أبی علیه‌السلام: «قالَ أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ قالَ لِنَوْحٍ: «إنَّهُ لَیْسَ مِنْ أهْلِکَ». لِأنَّهُ کانَ مُخالِفاً لَهُ وَ جَعَلَ مَنِ اتَّبَعَهُ مِنْ أهْلِهِ.»»»» قالَ: «وَ سَألَنی: «کَیْفَ تَقْرَءونَ هَذِهِ الْآیَةَ فی ابْنِ نوحٍ؟» فَقُلْتُ: «تَقْرَؤُها النّاسُ عَلَی وَجْهَیْنِ: «إنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صالِحٍ» وَ «إنَّهُ عَمِلَ غَیْرَ صالِحٍ»». فَقالَ: «کَذَبوا! هُوَ ابْنُهُ وَ لَکِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ نَفاهُ عَنْهُ حینَ خالَفَهُ فی دینِه.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از ابن عیسی الاشعری از حسن بن علی الوشاء روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.

حسن بن علی الوشاء از (امام) رضا علیه‌السلام روایت کرد: «شنیدم می‌فرمود: «پدرم علیه‌السلام می‌فرمود: «ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمود: «همانا الله عز و جل به نوح فرمود: «إنَّهُ لَیْسَ مِنْ أهْلِکَ». چرا که مخالفی برای او بود و کسی را که از او تبعیت کرده بود، از اهلش قرار داد.»»»» (راوی) گفت: «و مرا سؤال کرد: «چگونه می‌خوانند این آیه را درباره فرزند نوح؟» پس عرض کردم: «مردم آن را بر دو وجه می‌خوانند: «إنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صالِحٍ» و «إنَّهُ عَمِلَ غَیْرَ صالِحٍ» ». پس فرمودند: «اشتباه کنند! او فرزندش بود، لیکن الله عز و جل نفی کرد او را از او هنگامی که او را در دینش مخالفت کرد.»»