مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أمْثالِها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلا یُجْزی إلاَّ مِثْلَها وَ هُمْ لا یُظْلَمونَ (۱۶۰)
کسی که بیاورد حسنهای، پس برای او است، ده (برابر) مانند آن، در حالی که کسی که بیاورد بدی را، پس مجازات نمیشود مگر مانند آن و آنها مورد ظلم قرار نمیگیرند. (۱۶۰)
هر که نیکیای بیارد، ده برابر آن دارد و هر که بدیای بیارد جز برابر آن، سزایش ندهند و ستمشان نکنند. (۱۶۰)
هر کس کار نیکی بیاورد، ده برابر آن [پاداش] خواهد داشت، و هر کس کار بدی بیاورد، جز مانند آن جزا نیابد و بر آنان ستم نرود. (۱۶۰)
هر کس کار نیکی به جا آورد او را ده برابر آن پاداش است، (از پاداشهایی که برای طبع عمل به عنوان اویلی آن طبق جعل ابتدایی الهی تعیین شده که حد اقلی تفضل ده برابر و حد اکثرش نامحدود است) و هر کس کار زشتی انجام دهد جز مانند آن را کیفر داده نمیشود و بر آنان ستم نمیرود (نه از پاداش آنان کم میشود و نه بر کیفرشان اضافه میگردد). (۱۶۰)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج