حدیث 3751
(3751) معانی الأخبار (ص 248): أبی رحمه‌الله قالَ حَدَّثَنا سَعْدُ بْنُ عَبْدِاللهِ عَنْ یَعْقوبَ بْنِ یَزیدَ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ هِشامِ بْنِ سالِمٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «کانَ عَلیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام یَقولُ: «وَیْلٌ لِمَنْ غَلَبَتْ آحادُهُ أعْشارَهُ.» فَقُلْتُ لَهُ: «وَ کَیْفَ هَذا؟»» فَقالَ: «أ ما سَمِعْتَ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقولُ: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أمْثالِها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلا یُجْزی إلّا مِثْلَها»؟ فَالْحَسَنَةُ، الْواحِدَةُ، إذا عَمِلَها، کُتِبَتْ لَهُ عَشْراً وَ السَّیِّئَةُ، الْواحِدَةُ، إذا عَمِلَها، کُتِبَتْ لَهُ واحِدَةً. فَنَعوذُ بِاللهِ مِمَّنْ یَرْتَکِبُ فی یَوْمٍ واحِدٍ عَشْرَ سَیِّئاتٍ وَ لا تَکونُ لَهُ حَسَنَةٌ واحِدَةٌ، فَتَغْلِبَ حَسَناتُهُ سَیِّئاتِهِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله از یعقوب بن یزید از ابن ابی‌عمیر از هشام بن سالم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
هشام بن سالم از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام (روایت کرد که) فرمودند: «علی بن حسین (امام سجاد) علیهماالسلام می‌فرمودند: «وای بر کسی که یکی‌هایش بر ده‌هایش غلبه کند.»» پس به ایشان عرض کردم: «و این چگونه است؟» پس فرمودند: «آیا نشنیده‌ای الله عز و جل می‌فرماید: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أمْثالِها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلا یُجْزی إلّا مِثْلَها»؟ پس حسنه، یکی است، هنگامی که آن عمل شود، برای ده‌تا نوشته شود و گناه، یکی است، هنگامی آن عمل شود، برای او یکی نوشته شود. پس به الله پناه می‌برم از کسی که در یک روز ده گناه مرتکب می‌شود و یک حسنه برای او نیست تا حسنه‌هایش بر گناهانش غلبه کند.»