حدیث ۳۷۴۸
(۳۷۴۸) الکافی (ح ۶۳۴۳) و الأمالی للصدوق (ص ۵۸۷): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ حَمّادٍ عَنِ الْحَلَبیِّ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام أنَّهُ سُئِلَ عَنِ الصَّوْمِ فی الْحَضَرِ. فَقالَ: «ثَلاثَةُ أیّامٍ فی کُلِّ شَهْرٍ. الْخَمیسُ مِنْ جُمْعَةٍ وَ الْأرْبِعاءُ مِنْ جُمْعَةٍ وَ الْخَمیسُ مِنْ جُمْعَةٍ أُخْرَی.» وَ قالَ: «قالَ أمیرُالْمُؤْمِنینَ علیه‌السلام: «صیامُ شَهْرِ الصَّبْرِ وَ ثَلاثَةِ أیّامٍ مِنْ کُلِّ شَهْرٍ، یَذْهَبْنَ بِبَلابِلِ الصُّدورِ وَ صیامُ ثَلاثَةِ أیّامٍ مِنْ کُلِّ شَهْرٍ، صیامُ الدَّهْرِ. إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقولُ: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أمْثالِها».»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از عبیدالله الحلبی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق شبیه این حدیث را از جعفر بن محمد بن مسرور از حسین بن محمد بن عامر از عمویش، عبدالله بن عامر از ابن ابی‌عمیر به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن.
(عبیدالله بن علی) الحلبی از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام (روایت کرد که) از روزه در حال اقامت سؤال شد. پس فرمودند: «سه روز در هر ماه. پنج‌شنبه از هفته‌ای و چهارشنبه از هقته‌ای و جمعه از هفته‌ای دیگر.» و فرمودند: «امیر مؤمنان علیه‌السلام فرمودند: «روزه ماه صبر و سه روز از هر ماه، بیماری دل‌ها را می‌برد و روزه داشتن سه روز از هر ماه، روزه دهر است. به یقین الله عز و جل می‌فرماید: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أمْثالِها».»»
