سوره انعام _ آیه 50
قُلْ لا أقولُ لَکُمْ عِنْدی خَزائِنُ اللّهِ وَ لا أعْلَمُ الْغَیْبَ وَ لا أقولُ لَکُمْ إنّی مَلَکٌ إنْ أتَّبِعُ إلاَّ ما یوحی إلَیَّ قُلْ هَلْ یَسْتَوی الْأعْمی وَ الْبَصیرُ أ فَلا تَتَفَکَّرونَ (50)
بگو: «نمیگویم برای شما نزد من است خزائن الله و علم ندارم غیب را و نمیگویم برای شما به یقین من مَلَکی هستم، تبعیت نمیکنم مگر آنچه وحی میشود به سوی من.» بگو: «آیا مساوی هستند نابینا و بینا؟ پس تفکر نمیکنید؟» (50)
بگو بشما نمیگویم که گنجینههای خدا نزد من است، نه غیب میدانم و نه بشما میگویم که فرشتهام، جز آنچه را بمن وحی شده پیروی نمیکنم، بگو مگر کور و بینا یکسانند، چرا اندیشه نمیکنید (50)
بگو: «به شما نمیگویم گنجینههای خدا نزد من است و غیب نیز نمیدانم و به شما نمیگویم که من فرشتهام. جز آنچه را که به سوی من وحی میشود پیروی نمیکنم.» بگو: «آیا نابینا و بینا یکسان است؟ آیا تفکر نمیکنید.» (50)
بگو: به شما نمیگویم که گنجینههای خداوند نزد من است، (توان ایجاد اشیاء به کلمه کن، و بذل نیاز سائلان بدون کم شدن از مقدور را ندارم)، و من علم غیب نیز ندارم، و به شما نمیگویم که من فرشتهام، من جز از آنچه به من وحی میشود پیروی نمیکنم (پس من به سبب پیروی از وحی بینایم و هر رویگردان از وحی نابیناست) بگو: آیا نابینا و بینا یکسانند؟ پس چرا فکر نمیکنید؟! (50)