سوره نساء – آیه 51 تا 59

آیا ننگریستی به سوی کسانی که داده شده نصیبی از کتاب، ایمان می‌آورند به جبت و طاغوت و می‌گویند برای کسانی که کفر ورزیده‌اند: «آن‌ها هدایت یافته‌تر هستند از کسانی که ایمان آورده‌اند (به) راهی.» (51) آن‌ها کسانی هستند که لعنتشان کرد الله و کسی را که لعنت می‌کند الله، پس هرگز نمی‌یابی برای او یاری‌کننده‌ای. (52) یا برای آن‌ها نصیبی از فرمان‌روایی است؟ پس هنگامی که نمی‌دهند مردم را (به اندازه) خال پشت هسته خرما. (53) یا حسد می‌ورزند مردم را بر آن‌چه داده آن‌ها را الله از فضلش؟ پس به تحقیق دادیم خاندان ابراهیم را کتاب و حکمت و دادیم آن ها را فرمان‌روایی بسیار بزرگی. (54) پس از آن‌ها کسانی که ایمان آوردند به او (رسول الله) و از آن‌ها کسانی جلوگیری کردند از او و کفایت کند به جهنم افروخته‌ای. (55) به یقین کسانی که کفر ورزیدند به نشانه‌های خاص ما، ملازم خواهیم کرد آن‌ها را آتشی. هر آن‌چه پخته شود پوست‌هایشان، تبدیل کنیم آن‌ها را پوست‌هایی غیر آن، تا بچشند عذاب را. به یقین الله باشد همیشه با عزتی همیشه با حکمت. (56) و کسانی که ایمان آورده و عمل کرده‌اند نیکی‌ها را، به زودی داخل می‌کنیم آن‌ها را بهشت‌هایی (که) جریان دارد از زیر آن نهرها. جاودانگان هسند در آن ابدی. پس برای آن‌ها همسران پاکی است و داخل می‌کنیم آن ها را به سایه‌ای همیشه سایه. (57) به یقین الله امر می‌کند شما را که رد کنید امانت‌ها را به سوی اهلش و هنگامی که حکم کردید بین مردم، حکم کنید به عدل. به یقین الله نیکو موعظه می‌کند شما را به آن. به یقین الله باشد بسیار شنوای همیشه بینا. (58) ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اطاعت کنید الله را و اطاعت کنید رسول (الله) را و اولی‌الامر از خودتان را. پس اگر منازعه کردید در چیزی، پس باز گردانید آن را به سوی الله و رسول (الله)، اگر باشید ایمان آورندگان به الله و زمان بازپشین. آن بهترین است و نیکوترین بازگشت به اصل. (59)

مگر آنکسان را که از کتاب آسمانی بهره ایشان داده‏اند نمی‏بینی که به بت و طغیانگر گروند، و در باره کافران گویند: این گروه از مؤمنان هدایت یافته‏ترند (51) اینان همان کسانند که خدا لعنتشان کرده و هر که را خدا لعنت کند، هرگز یاوری برای او نخواهی یافت (52) مگر آنها را از این ملک بهره‏ای هست که در آنصورت پوسته هسته خرمائی بمردم ندهند (53) و یا بمردم از آنچه خدایشان از کرم خویش داده، حسد میبرند؟ حقا که ما خاندان ابراهیم را کتاب و حکمت دادیم و ملکی بزرگشان دادیم (54) کسانی بودند که بآن گرویدند و کسانی بودند که از آن روی گردانیدند و جهنم [آنها را] بس افروخته آتشی است (55) کسانی که آیه‏های ما را انکار کرده‏اند، بزودی بآتشی درونشان کنیم که هر وقت پوست‏هایشان بسوزد بعوض، پوستهایی غیر از آنشان دهیم تا عذاب را (کامل) بچشند، که خدا نیرومند و فرزانه است (56) و کسانی که ایمان آورده‏اند و کارهای شایسته کرده‏اند ببهشتها درونشان خواهیم برد که در آن جویها روانست، در آنجا همسران پاکیزه دارند و آنها را بسایه همیشگی میبریم (57) خدا فرمانتان میدهد که امانتها را بصاحبانش پس دهید، و چون میان کسان حکم کردید بعدالت حکم کنید. چه نیک است این چیزها که خدا بدان پندتان میدهد، که خدا شنواست و دانا. (58) شما که ایمان دارید! خدا را فرمان برید و پیمبر و کارداران خویش را فرمان برید، و چون در چیزی اختلاف کردید اگر بخدا و روز جزا ایمان دارید، آنرا بخدا و پیغمبر ارجاع کنید که این بهتر است و نیک سر انجام تر (59)

آیا کسانی را که از کتاب [آسمانی‏] نصیبی یافته‏اند ندیده‏ای؟ که به «جبت» و «طاغوت» ایمان دارند، و در باره کسانی که کفر ورزیده‏اند می‏گویند: «اینان از کسانی که ایمان آورده‏اند راه‏یافته‏ترند.» (51) اینانند که خدا لعنتشان کرده، و هر که را خدا لعنت کند هرگز برای او یاوری نخواهی یافت. (52) آیا آنان نصیبی از حکومت دارند؟ [اگر هم داشتند،] به قدر نقطه پشت هسته خرمایی [چیزی‏] به مردم نمی‏دادند. (53) بلکه به مردم، برای آنچه خدا از فضل خویش به آنان عطا کرده رشک می‏ورزند در حقیقت، ما به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم، و به آنان ملکی بزرگ بخشیدیم. (54) پس برخی از آنان به وی ایمان آوردند، و برخی از ایشان از او روی برتافتند، و [برای آنان‏] دوزخ پرشراره بس است. (55) به زودی کسانی را که به آیات ما کفر ورزیده‏اند، در آتشی [سوزان‏] درآوریم که هر چه پوستشان بریان گردد، پوستهای دیگری بر جایش نهیم تا عذاب را بچشند. آری، خداوند توانای حکیم است. (56) و به زودی کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‏اند، در باغهایی که از زیر [درختان‏] آن نهرها روان است درآوریم. برای همیشه در آن جاودانند، و در آنجا همسرانی پاکیزه دارند، و آنان را در سایه‏ای پایدار درآوریم. (57) خدا به شما فرمان می‏دهد که سپرده‏ها را به صاحبان آنها رد کنید و چون میان مردم داوری می‏کنید، به عدالت داوری کنید. در حقیقت، نیکو چیزی است که خدا شما را به آن پند می‏دهد. خدا شنوای بیناست. (58) ای کسانی که ایمان آورده‏اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید پس هر گاه در امری [دینی‏] اختلاف نظر یافتید، اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید، آن را به [کتاب‏] خدا و [سنت‏] پیامبر [او] عرضه بدارید، این بهتر و نیک‏فرجام‏تر است. (59)

آیا ننگریستی به کسانی که بهره‏ای از کتاب (تورات و انجیل) به آنها داده شده که به هر بت و طغیانگری ایمان می‏آورند؟! و درباره کسانی که کفر ورزیده‏اند می‏گویند آنها از کسانی که ایمان آورده‏اند ره‏یافته‏ترند؟! (51) آنهایند که خداوند لعنتشان کرده (از رحمت خود دور نموده) و هر که را که خدا لعنت کند هرگز برای او یاوری نخواهی یافت. (52) مگر برای آنها (عالمان تورات و انجیل) نصیبی از حکومت است (که بخواهند نبوت و هدایت را به هر کس که خواهند بدهند)؟ که در آن صورت حتی به اندازه نقطه پشت هسته خرما (چیزی از مال و مقام) به مردم نمی‏دادند! (53) یا اینکه آنها به مردم (به پیامبر و آلش) به خاطر آنچه خداوند از فضلش به آنها داده حسد می‏ورزند؟ همانا ما به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت (نبوت و شریعت و معارف عقلی) دادیم و آنها را حکومتی بزرگ عطا کردیم. (54) پس برخی از آنان (اهل کتاب) به او (به محمد) ایمان آوردند و برخی از او روی برتافتند و دیگران را نیز از ایمان به او بازداشتند، و جهنم که آتشی است برافروخته برای آنها کافی است. (55) بی‏تردید کسانی که به آیات (قرآن) و نشانه‏های (توحید) ما کفر ورزیده‏اند به زودی (به محض مرگ در عالم برزخ یا در قیامت که در نظر خداوند زود است) آنها را به آتشی (سوزان) درآوریم و حرارتش را به آنها بچشانیم هر گاه که پوستشان بریان و پخته گردد برای آنها پوست‏های دیگری به جای آن بیاوریم تا (کاملا) عذاب را بچشند حقیا که خداوند مقتدر و دارای حکمت است. (56) و کسانی که ایمان آورده‏اند و عمل‏های شایسته کرده‏اند به زودی آنها را در بهشت‏هایی که از زیر (قصرها و درختان) آنها نهرها جاری است درمی‏آوریم، در آنجا همیشه و جاودانه باشند، آنان را در آنجا همسرانی پاک (از عادت‏های زنانگی و اخلاق و کردار زشت و عیوب جسمی) است، و آنها را به زیر سایه‏ای گسترده و پایدار درمی‏آوریم. (57) همانا خداوند به شما فرمان می‏دهد که امانت‏ها را به صاحبانش رد کنید (واجبات را به خدا و حقوق مردم را به مردم)، و چون میان مردم داوری نمایید (در مورد نزاع یا درباره اشخاص و حوادث) عادلانه داوری کنید. حقیا که خداوند شما را به نیکو اندرزی موعظه می‏کند، همانا خداوند همواره شنوا و بیناست. (58) ای کسانی که ایمان آورده‏اید، خدا را اطاعت کنید و از فرستاده او و صاحبان امرتان (که جانشینان معصوم پیامبرند) اطاعت نمایید. پس اگر درباره چیزی (از امور دین یا دنیا) نزاع داشتید آن را به خدا و رسولش برگردانید (اختلاف در دین را به وسیله فقیه و اختلاف در دنیا را به واسطه قاضی به کتاب و سنیت بازگردانید) اگر ایمان به خدا و روز واپسین دارید، این (برای شما) بهتر و خوش عاقبت‏تر است. (59)