سوره آل عمران – آیه ۱۷۵ تا ۱۷۷

إنَّما ذلِکُمُ الشَّیْطانُ یُخَوِّفُ أوْلیاءَهُ فَلا تَخافوهُمْ وَ خافونِ إنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ (۱۷۵)

وَ لا یَحْزُنْکَ الَّذینَ یُسارِعونَ فی الْکُفْرِ إنَّهُمْ لَنْ یَضُرّوا اللّهَ شَیْئاً یُریدُ اللّهُ ألاَّ یَجْعَلَ لَهُمْ حَظّاً فی الْآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظیمٌ (۱۷۶)

إنَّ الَّذینَ اشْتَرَوُا الْکُفْرَ بِالْإیْمانِ لَنْ یَضُرّوا اللّهَ شَیْئاً وَ لَهُمْ عَذابٌ ألیمٌ (۱۷۷)

این است و جز این نیست که آن شیطان است که پروا می‌دهد دوستانش را، پس پروا نکنید از آن‌ها و پروا کنید مرا اگر بودید مؤمنان. (۱۷۵) و محزون نسازد تو را کسانی که سرعت می‌جویند در کفر. به یقین آن‌ها ضرر نمی‌رسانند الله را چیزی. می‌خواهد الله که قرار ندهد برای آن‌ها بهره‌ای در آخرت و برای آن‌ها عذابی بسیار بزرگ است. (۱۷۶) به یقین کسانی که معامله کنند کفر را به ایمان، هر گز ضرر نمی‌رسانند الله را چیزی و برای آن‌ها عذاب بسیار دردناکی است. (۱۷۷)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه