أیّاماً مَعْدوداتٍ فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَریضاً أوْ عَلی سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أیّامٍ أُخَرَ وَ عَلَی الَّذینَ یُطیقونَهُ فِدْیَةٌ طَعامُ مِسْکینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ وَ أنْ تَصوموا خَیْرٌ لَکُمْ إنْ کُنْتُمْ تَعْلَمونَ (۱۸۴)
زمانهایی شمرده شدهها، پس کسی که باشد از شما مریض یا بر سفر، پس تعدادی از زمانهایی دیگر (بر او است) و (نیز) بر کسانی که طاقت میفرساید آن را، (واجب است) بدل (آن)، طعام فقیر را. پس کسی که میل کند خیری را، پس آن بهترین است برای آن و روزه بگیرید، خیر است برای شما اگر میدانستید. (۱۸۴)
روزهایی چند، در شمر، و هر که از شما، بیمار باشد یا بسفر، چندی از روزهای دیگر. کسانی که تاب روزه ندارند، عوض آن، غذای مسکینی، و هر که نکوئی- ای کند بدلخواه همان برای وی، نکوتر است، و روزه داشتن، اگر بدانستید، برای شما بهتر است (۱۸۴)
[روزه در] روزهای معدودی [بر شما مقرر شده است]. [ولی] هر کس از شما بیمار یا در سفر باشد، [به همان شماره] تعدادی از روزهای دیگر [را روزه بدارد]، و بر کسانی که [روزه] طاقتفرساست، کفارهای است که خوراک دادن به بینوایی است. و هر کس به میل خود، بیشتر نیکی کند، پس آن برای او بهتر است، و اگر بدانید، روزه گرفتن برای شما بهتر است. (۱۸۴)
در روزهایی چند پس هر که از شما مریض یا در سفر باشد تعدادی (به مقدار آنچه فوت شده) از روزهای دیگر (را روزه بدارد)، و بر کسانی که روزه طاقتفرسا باشد (مانند پیران و خردسالان و بیماران مزمن افطار جایز است و) دادن طعام به یک فقیر (یک مد به ازاء هر روز) کفاره و بدل آن است، و هر که بر خیر بیفزاید (و دو مد بدهد) برای او بهتر است، و روزه گرفتن (هر چند توانفرسا باشد) بهتر است، اگر بدانید. (۱۸۴)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج