سوره بقره – آیه 63 تا 66
وَ إذْ أخَذْنا میثاقَکُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَکُمُ الطّورَ خُذوا ما آتَیْناکُمْ بِقُوَّةٍ وَ اذْکُروا ما فیهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقونَ (63)
ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ فَلَوْ لا فَضْلُ اللّهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَکُنْتُمْ مِنَ الْخاسِرینَ (64)
وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذینَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ فی السَّبْتِ فَقُلْنا لَهُمْ کونوا قِرَدَةً خاسِئینَ (65)
فَجَعَلْناها نَکالاً لِما بَیْنَ یَدَیْها وَ ما خَلْفَها وَ مَوْعِظَةً لِلْمُتَّقینَ (66)
و هنگامی که گرفتیم پیمان محکم شما را و برافراشتیم بر فراز شما طور را، (پس) بگیرید آن چه را داده‌ایم به شما به قوت و یادآورید آنچه را در آن است، باشد که شما تقوا پیشه کنید. (63) سپس رویگردان شدید از بعد آن، پس اگر نبود فضل الله بر شما و رحمت او، قطعاً بودید از زیانکاران. (64) و به تحقیق شناختید کسانی را که تجاوز کردند از خودتان در شنبه. پس گفتیم به آنها: «باشید بوزینگانی رانده‌شدگان.» (65) پس قرار دادیم آن را منع‌کننده‌ای برای حاضران آن و آیندگان آن و موعظه‌ای برای تقوا پیشگان. (66)
و چون از شما پیمان گرفتیم و کوه طور را بالای شما بردیم، کتابی را که بشما داده‌ایم محکم بگیرید و مندرجات آنرا بخاطر آرید، شاید پرهیزکاری کنید (63) پس از آن پشت بکردید و اگر کرم و رحمت خدا شامل شما نبود، از زیانکاران شده بودید (64) آنها را که از شما در شنبه تعدی کردند بدانستید که گفتیمشان: بوزینگان مطرود شوید! (65) و آنرا عبرت حاضران و آیندگان و پند پرهیز کاران کردیم.
و چون از شما پیمان محکم گرفتیم، و [کوه] طور را بر فراز شما افراشتیم، [و فرمودیم:] «آنچه را به شما داده‌ایم به جد و جهد بگیرید، و آنچه را در آن است به خاطر داشته باشید، باشد که به تقوا گرایید.» (63) سپس شما بعد از آن [پیمان] رویگردان شدید، و اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود، مسلما از زیانکاران بودید. (64) و کسانی از شما را که در روز شنبه [از فرمان خدا] تجاوز کردند نیک شناختید، پس ایشان را گفتیم: «بوزینگانی باشید طردشده.» (65) و ما آن [عقوبت] را برای حاضران، و [نسلهای] پس از آن، عبرتی، و برای پرهیزگاران پندی قرار دادیم. (66)
و (به یاد آرید) زمانی که از شما پیمان گرفتیم و کوه طور را بالای سرتان برافراشتیم (و گفتیم) آنچه را به شما داده‌ایم (از آیات تورات) به عزم و اراده جدی بپذیرید و آنچه را که در آن است (برای عمل) یادآور شوید، شاید پروا پیشه کنید. (63) آن گاه شما پس از آن (پیمان و پذیرش) روگردان شدید و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود (شما را توفیق توبه نمیداد) حتما از زیانکاران میشدید. (64) حتما شما کسانی از خودتان را که در روز شنبه (از فرمان خدا) تجاوز کردند (و در آن روز ماهی صید کردند) شناختید که ما به آنها گفتیم: بوزینگانی شوید و راندهشدگانی (از درگاه ما، اراده تکوینی کردیم که چنین شوند و شدند). (65) پس ما آن عقوبت را کیفری عبرتآموز برای حاضران و نسلهای پس از آنها، و پند و اندرزی برای پرهیزکاران قرار دادیم. (66)