حدیث ۳۳۸۴
(۳۳۸۴) الکافی (ح ۱۱۴۵۸) و التهذیب (ج ۹، ح ۱۶۶): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الْأشْعَریِّ عَنْ أبی‌الْحَسَنِ الرِّضا علیه‌السلام قالَ: «الْفیلُ مَسْخٌ، کانَ مَلِکاً زَنّاءً وَ الذِّئْبُ مَسْخٌ، کانَ أعْرابیّاً دَیّوثاً وَ الْأرْنَبُ مَسْخٌ، کانَتِ امْرَأةً تَخونُ زَوْجَها وَ لا تَغْتَسِلُ مِنْ حَیْضِها وَ الْوَطْواطُ مَسْخٌ، کانَ یَسْرِقُ تُمورَ النّاسِ وَ الْقِرَدَةُ وَ الْخَنازیرُ، قَوْمٌ مِنْ بَنی‌إسْرائیلَ، اعْتَدَوْا فی السَّبْتِ وَ الْجِرّیثُ وَ الضَّبُّ، فِرْقَةٌ مِنْ بَنی‌إسْرائیلَ لَمْ یُؤْمِنوا حَیْثُ نَزَلَتِ الْمائِدَةُ عَلَی عیسَی بْنِ مَرْیَمَ علیهماالسلام، فَتاهوا، فَوَقَعَتْ فِرْقَةٌ فی الْبَحْرِ وَ فِرْقَةٌ فی الْبَرِّ وَ الْفَأْرَةُ، فَهیَ الْفُوَیْسِقَةُ وَ الْعَقْرَبُ کانَ نَمّاماً وَ الدُّبُّ وَ الزُّنْبورُ کانَتْ لَحّاماً یَسْرِقُ فی الْمیزانِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از محمد بن حسن الاشعری که این فرد اخیر از ثقات درجه دو است و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به احمد بن محمد بن عیسی الاشعری که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
با این حساب طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است، اما متن آن ابهامات جدی دارد که هر چند قابل توجیه است، اما حقیر ناچارم در آن توقف کنم.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
ابوالحسن الرضا علیه‌السلام فرمودند: «فیل مسخ شده است، پادشاهی بسیار زناکار بود و گرگ مسخ شده است، بادیه‌نشینی بی‌غیرت بود و خرگوش مسخ شده است، زنی بود که همسرش را خیانت می‌کرد و از حیضش غسل نمی‌کرد و خفاش مسخ شده است، خرماهای مردم را می‌دزدید و میمون و خوک‌ها گروهی از بنی‌اسرائیل بودند که در شنبه تعدی کردند و مارماهی و سوسمار، گروهی از بنی‌اسرائیل بودند که هنگامی که مائده بر عیسی فرزند مریم علیهماالسلام نازل شد، ایمان نیاوردند، پس متحیر شدند، پس گروهی دردریا قرار گرفتند و گروهی در خشکی و موش، پس آن زنی پست بدکاره است و عقرب سخن‌چین است و خرس و زنبور، گوش‌ت فروشانی بودند که در اندازه می‌دزدیدند.»
