سوره نساء – آیه 66
وَ لَوْ أنّا کَتَبْنا عَلَیْهِمْ أنِ اقْتُلوا أنْفُسَکُمْ أوِ اخْرُجوا مِنْ دیارِکُمْ ما فَعَلوهُ إلاَّ قَلیلٌ مِنْهُمْ وَ لَوْ أنَّهُمْ فَعَلوا ما یوعَظونَ بِهِ لَکانَ خَیْراً لَهُمْ وَ أشَدَّ تَثْبیتاً (66)
و اگر که ما مینوشتیم بر آنها که به کشتن دهند خودشان را، یا اخراج کنند از سرزمینشان، انجام ندهند آن را مگر اندکی از آنها و اگر که آنها انجام دادند آنچه موعظه میشوند به آن، قطعاً باشد بهترین برای آنها و شدیدترین استواری. (66)
اگر بر آنها مقرر داشته بودیم که همدیگر را بکشید یا از دیار خویش بیرون شوید، جز اندکیشان چنین نمیکردند، اگر آنچه را که بدان پندشان میدهند انجام میدادند، برای شان بهتر بود و استوارتر (66)
و اگر بر آنان مقرر میکردیم که تن به کشتن دهید، یا از خانههای خود به در آیید، جز اندکی از ایشان آن را به کار نمیبستند و اگر آنان آنچه را بدان پند داده میشوند به کار میبستند، قطعا برایشان بهتر و در ثبات قدم ایشان مؤثرتر بود. (66)
و اگر ما بر آنان مقرر میداشتیم که (به وسیله حضور در جبهه جهاد) تن به کشتن دهید یا از وطن و خانههای خود بیرون روید، جز اندکی از آنان انجام نمیدادند. و اگر آنچه را که بدانها پند داده میشود به جا میآوردند حتما برایشان بهتر و از حیث تثبیت ایمان و تقویت روح استوارتر بود. (66)