سوره آل عمران – آیه 121
وَ إذْ غَدَوْتَ مِنْ أهْلِکَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنینَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ وَ اللّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ (121)
و هنگامی که بیرون شدی بامداد از (نزد) اهل خود، جا می‌دادی مؤمنان را جایگاه‌هایی برای کارزار در حالی که الله بسیار شنوای همیشه عالم است. (121)
و چون بامداد از بر اهل خویش در آمدی تا مؤمنان را در مواضع جنگ جادهی و خدا شنوا و داناست. (121)
و [یاد کن] زمانی را که [در جنگ احد] بامدادان از پیش کسانت بیرون آمدی [تا] مؤمنان را برای جنگیدن، در مواضع خود جای دهی، و خداوند، شنوای داناست. (121)
و (به یاد آر) هنگامی که بامدادان از میان اهل خود (در جنگ احد) بیرون شدی در حالی که مؤمنان را برای جنگ در اردوگاههایی جای می‌دادی، و خداوند همواره شنوا (ی گفتگوها) و دانا (به اندیشههایتان) است. (121)