سوره ابراهیم – آیه 32 و 33
اللّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأرْضَ وَ أنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَکُمْ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الْفُلْکَ لِتَجْریَ فی الْبَحْرِ بِأمْرِهِ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الْأنْهارَ (32) وَ سَخَّرَ لَکُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ دائِبَیْنِ وَ سَخَّرَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ (33)
الله کسی است که خلق کرد آسمانها و زمین را و نازل کرد از آسمان آبی، پس خارج کرد به (واسطه) آن ثمره‌هایی، رزقی برای شما و مسخر کرد برای شما کشتی را تا جریان یابد در دریا به امر او و مسخر کرد برای شما نهرها را. (32) و مسخر کرد برای شما خورشید و ماه را، دو عادت‌دار (بر مسیر خود) و مسخر کرد برای شما شب و روز را. (33)
خدا [ی یکتا] ست که آسمانها و زمین را آفرید و از آسمان آبی نازل کرد و با آن میوهها پدید آورد برای روزیتان و کشتی را بخدمتتان گماشت که باذن خدا بدریا میرود و جویها را بخدمتتان گماشت (32) و نیز خورشید و ماه را بخدمتتان گماشت که پیوسته روان است و شب و روز را بخدمتتان گماشت (33)
خداست که آسمانها و زمین را آفرید، و از آسمان آبی فرستاد، و به وسیله آن از میوهها برای شما روزی بیرون آورد، و کشتی را برای شما رام گردانید تا به فرمان او در دریا روان شود، و رودها را برای شما مسخر کرد. (32) و خورشید و ماه را- که پیوسته روانند- برای شما رام گردانید و شب و روز را [نیز] مسخر شما ساخت. (33)
خداوند همان است که آسمانها و زمین را بیافرید و از آسمان آبی (به صورت باران و برف و تگرگ) فرو ریخت، پس به وسیله آن از محصولات گوناگون برای شما روزی (خوراکی، دارویی و پوشاکی) بیرون آورد، و کشتیها را مسخیر شما کرد تا در دریا به اراده او روان گردند، و نهرها را نیز مسخیر شما نمود. (32) و خورشید و ماه را که (در حرکت و پخش نور و تأثیرات زمینی) دائم و مستمرند (به جبر تکوینی) مسخیر شما نمود، و (با تنظیم حرکات زمین با خورشید) شب و روز را نیز مسخیر شما کرد. (33)