سوره هود – آیه 44
وَ قیلَ یا أرْضُ ابْلَعی ماءَکِ وَ یا سَماءُ أقْلِعی وَ غیضَ الْماءُ وَ قُضیَ الْأمْرُ وَ اسْتَوَتْ عَلَی الْجودیِّ وَ قیلَ بُعْداً لِلْقَوْمِ الظّالِمینَ (44)
و گفته شد: «ای زمین! ببلع آبت را! و ای آسمان! خودداری کن!» و فرو رفت آب و تحقق یافت کار و مستقر شد بر جودی و گفته شد: «هلاکت برای قوم ظالمان است». (44)
و گفته شد: ای زمین! آب خود را فرو بر و ای آسمان! بازگیر، و آب کاسته شد و فرمان انجام شد و کشتی بجودی نشست و گفته شد، هلاک بر گروه ستمگران باد (44)
و گفته شد: «ای زمین! آب خود را فرو بر، و ای آسمان، [از باران] خودداری کن.» و آب فرو کاست و فرمان گزارده شده و [کشتی] بر جودی قرار گرفت.» و گفته شد: «مرگ بر قوم ستمکار.» (44)
و (پس از غرق کافران طبق اراده حتمی خدا) گفته شد: ای زمین آب خود فرو بر، و ای آسمان (از ریزش خود) باز ایست و آب (در زمین) فرو شد و کار (حتمی هلاکت کفار) پایان یافت و کشتی بر (کوه) جودی قرار گرفت و (از جانب حق یا فرشتگانش) گفته شد: مرگ و دوری (از رحمت حق) بر ظالمان باد! (44)