سوره هود – آیه ۴۳

گفت: «به زودی پناه می‌برم به سوی کوهی، پناه می‌دهد مرا از آب». گفت: «نیست پناه‌دهنده‌ای این زمان از امر الله مگر کسی را که رحم کند» و حایل شد بیشنشان موج، پس بود از غرق شدگان. (۴۳)

گفت: بکوهی پناه خواهم برد که مرا از این آب نگهدارد. گفت: امروز، از فرمان خدا نگهداری نیست، مگر کسی را که رحمت آرد، و موج میانشان حایل شد و از غرق شدگان بود (۴۳)

گفت: «به زودی به کوهی پناه می‏جویم که مرا از آب در امان نگاه می‏دارد.» گفت: «امروز در برابر فرمان خدا هیچ نگاهدارنده‏ای نیست، مگر کسی که [خدا بر او] رحم کند.» و موج میان آن دو حایل شد و [پسر] از غرق‏شدگان گردید. (۴۳)

گفت: به زودی به کوهی که مرا از آب نگه دارد پناه می‏برم. نوح گفت: امروز هیچ نگهدارنده‏ای از فرمان خدا نیست جز کسی که او رحم کند. (در این بین) موجی میان آن دو فاصله شد و (پسر) از غرق‏شدگان گردید. (۴۳)