حدیث ۵۰۸۳
(۵۰۸۳) الکافی (ح ۶۷۴۹): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبوبٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ صالِحٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «سَمِعْتُ أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام یُحَدِّثُ عَطاءً قالَ: «کانَ طولُ سَفینَةِ نوحٍ، ألْفَ ذِراعٍ وَ مِائَتَیْ ذِراعٍ وَ عَرْضُها، ثَمانَمِائَةِ ذِراعٍ وَ طولُها فی السَّماءِ، مِائَتَیْنِ ذِراعاً وَ طافَتْ بِالْبَیْتِ وَ سَعَتْ بَیْنَ الصَّفا وَ الْمَرْوَةِ سَبْعَةَ أشْواطٍ. ثُمَ «اسْتَوَتْ عَلَی الْجودیِ».»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی پدرش از حسن بن محبوب از حسن بن صالح بن حی که این فرد اخیر از ثقات درجه دو است و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کردند: «شنیدم ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام برای عطاء حدیث کرده، فرمود: «طول کشتی نوح، هزار و دویست ذراع و عرض آن هشت‌صد ذراع و بلندای آن در آسمان، دویست ذراع بود و بیت (الله) را طواف کرد و هفت دور سعی بین صفا و مروه نمود.سپس بر جودی مستقر شد.»»
