سوره انفال – آیه 17
فَلَمْ تَقْتُلوهُمْ وَ لکِنَّ اللّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَیْتَ إذْ رَمَیْتَ وَ لکِنَّ اللّهَ رَمی وَ لِیُبْلیَ الْمُؤْمِنینَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إنَّ اللّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ (17)
پس شما نکشتید آنها را، ولیکن الله کشت آنها را و تیر نیانداختی هنگامی که تیر انداختی، ولیکن الله تیر انداخت و تا بیازمید مؤمنان را از آن، آزمایشی نیکو، به یقین الله بسیار شنوای همیشه عالم است. (17)
شما نکشتیدشان بلکه خدا کشتشان و چون تیر انداختی تو نینداختی بلکه خدا انداخت تا مؤمنان را از جانب خویش، نعمت دهد، نعمت نعمتی نیک، که خدا شنوا و داناست (17)
و شما آنان را نکشتید، بلکه خدا آنان را کشت. و چون [ریگ به سوی آنان] افکندی، تو نیفکندی، بلکه خدا افکند. [آری، خدا چنین کرد تا کافران را مغلوب کند] و بدین وسیله مؤمنان را به آزمایشی نیکو، بیازماید. قطعا خدا شنوای داناست. (17)
پس (بدانید که) شما آنها را نکشتید و لکن خدا آنان را کشت، و آن گاه که تو (به سوی آنها تیر و سنگریزه) افکندی تو نیفکندی و لکن خدا افکند (تا دشمن را مغلوب نماید) و برای آنکه مؤمنان را نیک آزمایش نماید (یا نعمت نیکوی پیروزی دهد) که همانا خدا شنونده و داناست. (17)