وَ أُدْخِلَ الَّذینَ آمَنوا وَ عَمِلوا الصّالِحاتِ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِها الْأنْهارُ خالِدینَ فیها بِإذْنِ رَبِّهِمْ تَحیَّتُهُمْ فیها سَلامٌ (۲۳) أ لَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فی السَّماءِ (۲۴) تُؤْتی أُکُلَها کُلَّ حینٍ بِإذْنِ رَبِّها وَ یَضْرِبُ اللّهُ الْأمْثالَ لِلنّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرونَ (۲۵) وَ مَثَلُ کَلِمَةٍ خَبیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأرْضِ ما لَها مِنْ قَرارٍ (۲۶)
و در آورده شوند کسانی که ایمان آورده و عمل کرده‌اند نیکی‌ها را، بهشتهایی است (که) جریان دارد از زیر آن نهرها. جاودانه‌اند در آن به اذن پروردگارشان، تحیتشان در آن سلامتی است. (۲۳) آیا ندیدی چگون الله مثلی زد؟ اثری پاک مانند درختی پاک است که اصل (ریشه) آن استوار و فرعش (شاخ و برگش) در آسمان است. (۲۴) میدهد میوه‌اش را هر زمانی به اذن پروردگارش و میزند الله مثلها را برای مردم، باشد که متذکر شوند. (۲۵) و مثل اثر ناپاک، مانند درختی ناپاک است که کنده شده است از بالای زمین، نیست برای آن قراری. (۲۶)
و کسانی که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کرده‌اند به بهشتهاشان برند که جویها در آن روانست که در آن باذن پروردگارشان جاودانند و درودشان در آنجا سلام است (۲۳) مگر ندیدی خدا چگونه مثلی زد: سخن نیک چون نهال نیک است که بیخش استوار است و شاخش در آسمان (۲۴) و هر زمان باذن پروردگارش ثمر میدهد، خدا این مثلها را برای کسانی میزند شاید اندرز گیرند (۲۵) و مثل سخن بد چون نهالی است بد که از زمین کنده شده آنرا قرار نیست (۲۵)
و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند به بهشتهایی درآورده میشوند که از زیر [درختان] آن جویبارها روان است که به اذن پروردگارشان در آنجا جاودانه به سر میبرند، و درودشان در آنجا سلام است. (۲۳) آیا ندیدی خدا چگونه مثل زده: سخنی پاک که مانند درختی پاک است که ریشهاش استوار و شاخهاش در آسمان است؟ (۲۴) میوه‌اش را هر دم به اذن پروردگارش میدهد. و خدا مثلها را برای مردم میزند، شاید که آنان پند گیرند. (۲۵) و مثل سخنی ناپاک چون درختی ناپاک است که از روی زمین کنده شده و قراری ندارد. (۲۶)
و کسانی را که ایمان آوردند و عملهای شایسته نمودند به بهشتهایی درآورند که از زیر (ساختمانها و درختان) آنها نهرها روان است در حالی که به خواست پروردگارشان در آنجا جاودانه‌اند، درودشان (درود خدا و فرشتگان بر آنها یا درود آنها به یکدیگر) در آنجا سلام است. (۲۳) آیا (به دیده دل) ندیدی که خداوند چگونه مثلی زده؟ کلمه پاکیزه (توحید) را همانند درخت پاکیزهای (قرار داده) که ریشهاش (در زمین) استوار و شاخهاش در آسمان است. (ریشه درخت توحید عقاید اصولی جامعه، و شاخههای آن اعمال فروعی دین است که سر از آسمان جامعه برین برمیآورد.) (۲۴) در هر زمان (مناسب) میوه خود را به اراده پروردگارش میدهد. (میوه این درخت تحقیق مدینه فاضله و زندگی اجتماعی متعالی الهی در دنیا برای جامعه، و دستیابی به سعادت کامل در آخرت است.) و خدا مثالها را برای مردم میزند، باشد که متذکر شوند. (۲۵) و مثال کلمه پلید (کفر و شرک) مانند درخت پلیدی است که از روی زمین برکنده شده (از ریشه درآمده) هیچ ثبات و قراری ندارد. (عقاید کفر و شرک یا هر امر باطلی نسبت به افراد به مجرد مرگ باطل، و نسبت به جامعه کافر بالاخره روزی ریشهکن خواهد شد.) (۲۶)
