سوره ابراهیم – آیه ۱۶ و ۱۷

و از ورای او جهنم است و نوشانده می‌شود از آبی ناخوش‌آیند (۱۶) جرعه جرعه می‌نوشد از آن نمی‌تواند فرو بر آن را و می‌آید مرگ از هر مکانی، در حالی که مرده نیست و از برای آن عذابی سخت (۱۷)

جهنم در انتظار اوست و آب چرک و خون باو بنوشانند (۱۶) که بزحمت خورد و فرو بردن نتواند و مرگ از هر سو بدو رو کند، اما مردنی نباشد و عذابی سخت در پیش دارد (۱۷)

[آن کس که‏] دوزخ پیش روی اوست و به او آبی چرکین نوشانده می‏شود. (۱۶) آن را جرعه جرعه می‏نوشد و نمی‏تواند آن را فرو برد، و مرگ از هر جانبی به سویش می‏آید ولی نمی‏میرد و عذابی سنگین به دنبال دارد. (۱۷)

به دنبال (مرگ) او جهنم است و از آبی چرکین خون‏آلود نوشانده می‏شود. (۱۶) که به سختی آن را جرعه جرعه می‏آشامد و به راحتی نمی‏تواند فرو ببرد و (اسباب) مرگ (شکنجه‏های جهنم) از هر سو به او رو می‏آورد در حالی که او مردنی نخواهد بود (زیرا در آن جهان مرگ نیست جز برای خود مرگ) و به دنبال او عذابی سخت و خشن است. (۱۷)