سوره یوسف – آیه 24
وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْ لا أنْ رَأی بُرْهانَ رَبِّهِ کَذلِکَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السّوءَ وَ الْفَحْشاءَ إنَّهُ مِنْ عِبادِنا الْمُخْلَصینَ (24)
و قطعاً به تحقیق همت کرد آن زن به او و همت میکرد به او، اگر ندیده بود دلیل آشکار پروردگارش را، اینگونه باز میگردانیم از او بدی و فحشا (زشتکاری) را، به یقین او از بندگان ما بود، خالصشدگان. (24)
وی رو بیوسف کرد و یوسف، اگر برهان پروردگار خویش را ندیده بود، رو بدو کرده بود، چنین شد، تا گناه و زناکاری را از او دور کنیم که وی از بندگان اخلاصمند ما بود (24)
و در حقیقت [آن زن] آهنگ وی کرد، و [یوسف نیز] اگر برهان پروردگارش را ندیده بود، آهنگ او میکرد. چنین [کردیم] تا بدی و زشتکاری را از او بازگردانیم، چرا که او از بندگان مخلص ما بود. (24)
و حقیا که آن زن (برای کامجویی) قصد وی کرد، و اگر نه این بود که یوسف برهان پروردگار خود را دید (مقام نبوت خود و عظمت خداوند را) طبعا (برای آمیزش) قصد او میکرد (ولی با دیدن برهان این قصد محال بود)، و یا آنکه آن زن وی را (برای فحشا) قصد نمود و او هم وی را (برای زدن یا کشتن به عنوان دفاع) قصد میکرد اگر نه این بود که برهان پروردگار خود را دید (که او را به سوی فرار از صحنه هدایت نمود. و) ما چنین کردیم تا بدی (قتل نفس) و فحشا (اتهام به زنا) را از او بازگردانیم، که همانا او از بندگان برگزیده ما بود. (24)