سوره یوسف – آیه 24

وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْ لا أنْ رَأی بُرْهانَ رَبِّهِ کَذلِکَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السّوءَ وَ الْفَحْشاءَ إنَّهُ مِنْ عِبادِنا الْمُخْلَصینَ (24)

و قطعاً به تحقیق همت کرد آن زن به او و همت می‌کرد به او، اگر ندیده بود دلیل آشکار پروردگارش را، این‌گونه باز می‌گردانیم از او بدی و فحشا (زشت‌کاری) را، به یقین او از بندگان ما بود، خالص‌شدگان. (24)

وی رو بیوسف کرد و یوسف، اگر برهان پروردگار خویش را ندیده بود، رو بدو کرده بود، چنین شد، تا گناه و زناکاری را از او دور کنیم که وی از بندگان اخلاصمند ما بود (24)

و در حقیقت [آن زن‏] آهنگ وی کرد، و [یوسف نیز] اگر برهان پروردگارش را ندیده بود، آهنگ او می‏کرد. چنین [کردیم‏] تا بدی و زشتکاری را از او بازگردانیم، چرا که او از بندگان مخلص ما بود. (24)

و حقیا که آن زن (برای کامجویی) قصد وی کرد، و اگر نه این بود که یوسف برهان پروردگار خود را دید (مقام نبوت خود و عظمت خداوند را) طبعا (برای آمیزش) قصد او می‏کرد (ولی با دیدن برهان این قصد محال بود)، و یا آنکه آن زن وی را (برای فحشا) قصد نمود و او هم وی را (برای زدن یا کشتن به عنوان دفاع) قصد می‏کرد اگر نه این بود که برهان پروردگار خود را دید (که او را به سوی فرار از صحنه هدایت نمود. و) ما چنین کردیم تا بدی (قتل نفس) و فحشا (اتهام به زنا) را از او بازگردانیم، که همانا او از بندگان برگزیده ما بود. (24)

فهرست مطالب

باز کردن همه | بستن همه