حدیث ۵۳۶۴
(۵۲۶۴) عیون أخبار الرضا علیه‌السلام (ج ۲، ۴۵): وَ بِهَذا الْإسْنادِ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام أنَّهُ قالَ فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «لَوْ لا أنْ رَأی بُرْهانَ رَبِّهِ»، قالَ: «قامَتِ امْرَأةُ الْعَزیزِ إلَی الصَّنَمِ. فَألْقَتْ عَلَیْهِ ثَوْباً. فَقالَ لَها یوسُفُ: «ما هَذا؟!» قالَتْ: «أسْتَحْیی مِنَ الصَّنَمِ أنْ یَرانا.» فَقالَ لَها یوسُفُ: «أ تَسْتَحْیینَ مِمَّنْ لا یَسْمَعُ وَ لا یُبْصِرُ وَ لا یَفْقَهُ وَ لا یَأْکُلُ وَ لا یَشْرَبُ وَ لا أسْتَحْیی أنا مِمَّنْ خَلَقَ الْإنْسانَ وَ عَلَّمَهُ؟!» فَذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ: «لَوْ لا أنْ رَأی بُرْهانَ رَبِّه».»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود شیخ صدوق این حدیث را به چند طریق روایت کرده است.
از محمد بن علی بن شاه الفقیه از ابوبکر بن محمد بن عبدالله النیسابوری از عبدالله بن احمد بن عامر بن سلیمان از پدرش
از احمد بن ابراهیم بن بکر الخوری از ابراهیم بن هارون بن محمد الخوری از جعفر بن محمد بن زیاد الفقیه از احمد بن عبدالله الهروی
از حسین بن محمد الاشنانی از علی بن محمد بن مهرویه القزوینی از داود بن سلیمان الفراء
که در طریق اول، حداقل عبدالله بن احمد بن عامر و پدرش مجهول هستند. در طریق دوم هم حداقل ابراهیم بن هارون بن محمد و جعفر بن محمد بن زیاد مجهول هستند.
اما در طریق سوم، علی بن محمد بن مهرویه وداود بن سلیمان از ثقات درجه دو و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
علی بن حسین علیهماالسلام درباره کلام الله عز و جل: «لَوْ لا أنْ رَأی بُرْهانَ رَبِّه» فرمودند: «همسر عزیز به سوی بت بلند شد. پس لباسی بر او انداخت. پس یوسف به او گفت: «این چیست؟!» گفت: «حیا می‌کنم از بت که ما را ببیند.» پس یوسف به او گفت: «آیا حیا می‌کنی از چیزی که نمی‌شنود و نمی‌بیند و اندیشه نمی‌کند و نمی‌خورد و نمی‌آشامد و من حیا نکنم از کسی که انسان را خلق کرد و به او آموخت؟!» پس آن است کلام او عز و جل: «لَوْ لا أنْ رَأی بُرْهانَ رَبِّه».»
