وَ لَمّا جاءَ أمْرُنا نَجَّیْنا شُعَیْباً وَ الَّذینَ آمَنوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنّا وَ أخَذَتِ الَّذینَ ظَلَموا الصَّیْحَةُ فَأصْبَحوا فی دیارِهِمْ جاثِمینَ (۹۴)
و هنگامی که آمد امر ما، نجات دادیم شعیب و کسانی را که ایمان آوردند با او به رحمتی از خودمان و گرفت کسانی را که ظلم کردند، صدای شدید، پس شدند در خانهشان به زانو در افتادگان. (۹۴)
و چون فرمان ما بیامد، شعیب را با کسانی که بدو ایمان آورده بودند، برحمت خویش، رهانیدیم و کسانی که ستم کرده بودند صیحه گرفتشان و در دیار خویش بیجان شدند (۹۴)
و چون فرمان ما آمد، شعیب و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به رحمتی از جانب خویش نجات دادیم، و کسانی را که ستم کرده بودند، فریاد [مرگبار] فرو گرفت، و در خانههایشان از پا درآمدند. (۹۴)
و چون فرمان ما (به عذاب آنان) در رسید شعیب و کسانی را که با او ایمان آورده بودند به رحمتی از جانب خود نجات بخشیدیم، و کسانی را که ستم کردند صیحه (مرگبار آسمانی) درگرفت، پس در خانههای خود به زانو درآمده و مرده و به رو درافتاده شدند. (۹۴)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج