سوره هود – آیه 40
حَتَّی إذا جاءَ أمْرُنا وَ فارَ التَّنّورُ قُلْنا احْمِلْ فیها مِنْ کُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَ أهْلَکَ إلاَّ مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ وَ مَنْ آمَنَ وَ ما آمَنَ مَعَهُ إلاَّ قَلیلٌ (40)
تا هنگامی که آمد امر ما و فوران کرد تنور، گفتیم: «حمل کن در آن از هر زوجی دو تا و خاندانت را مگر کسی که گذشت بر او سخن و کسی که ایمان آورد» در حالی که ایمان نیاورده بود به او مگر اندکی. (40)
[چنین بود] تا وقتی که فرمان ما بیامد و تنور فوران کرد، گفتیم: از هر جفت دو تا بکشتی بردار، با خاندان خود «مگر آنکه گفتار [خدا] بر او رفته» با هر که ایمان آورده «و جز اندکی باو ایمان نیاورده بودند» (40)
تا آن گاه که فرمان ما دررسید و تنور فوران کرد، فرمودیم: «در آن [کشتی] از هر حیوانی یک جفت، با کسانت- مگر کسی که قبلا در باره او سخن رفته است- و کسانی که ایمان آوردهاند، حمل کن.» و با او جز [عده] اندکی ایمان نیاورده بودند. (40)
(نوح و قومش در انتظار بودند) تا آن گاه که فرمان ما (امر ما به فرشتگان یا اراده حتمی ما) در رسید و (آب از) تنور فوران کرد، گفتیم: در آن کشتی از هر نوع حیوانی دو زوج (یک جفت نر و ماده) سوار کن و نیز خاندان خود را- جز کسی که گفتار (ازلی ما) درباره (هلاکت) او گذشته است (همسر و یک پسرت)- و کسانی را که ایمان آوردهاند (سوار کن) و جز اندکی با او ایمان نیاورده بودند. (40)