سوره هود – آیه 6
وَ ما مِنْ دابَّةٍ فی الْأرْضِ إلاَّ عَلَی اللّهِ رِزْقُها وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها کُلٌّ فی کِتابٍ مُبینٍ (6)
و نیست از جنبدهای در زمین، مگر بر الله است رزق آن و میداند محل استقرارش را و امانگاه او را، همه در مقرر شدهای آشکار است. (6)
هیچ جنبندای در زمین نیست، جز آنکه روزی وی بعهده خداست و قرار گاه و امانگاه او را میداند که همه در مکتوبی روشن است (6)
و هیچ جنبندهای در زمین نیست مگر [اینکه] روزیش بر عهده خداست، و [او] قرارگاه و محل مردنش را میداند. همه [اینها] در کتابی روشن [ثبت] است. (6)
و هیچ زنده متحرکی در این زمین (از حیوان و جن و انس) نیست مگر آنکه روزی او بر عهده خداست، و او قرارگاه اصلی آنها و جایگاه موقت آنها را میداند (قرارگاه آنها را در صلب پدر و رحم مادر، یا) و او محل استقرارشان را (در حال حیات) و مقری تودیعشان را (پس از مرگ) میداند، همه در کتابی روشن (لوح محفوظ روشن در انظار مقربان ملأ اعلی) ثبت است. (6)