سوره یونس – آیه ۱۱

و اگر تعجیل می‌کرد الله برای مردم شر را، تعجیلشان به خیر، قطعاً فرا می‌رسید به سوی آن‌ها مهلتشان، پس وا می‌گذاریم کسانی را که امید ندارند دیدار ما را در طغیانشان سرگردان بمانند. (۱۱)

اگر خدا شر را با شتاب بمردم میداد بهمان شتاب که خیر را می‏طلبند، بی‏گفتگو، مدتشان سر آمده بود، ولی ما کسانی را که انتظار معاد ندارند در طغیانشان رها میکنیم که کور دل بمانند (۱۱)

و اگر خدا برای مردم به همان شتاب که آنان در کار خیر می‏طلبند، در رساندن بلا به آنها شتاب می‏نمود، قطعا اجلشان فرا می‏رسید. پس کسانی را که به دیدار ما امید ندارند، در طغیانشان رها می‏کنیم تا سرگردان بمانند. (۱۱)

و اگر خداوند برای مردم در شر (در پذیرش دعای شر آنها و یا در کیفر کار بدشان) شتاب می‏کرد همان گونه که آنان در طلب خیر (در قبولی دعای خیرشان یا در پاداش عمل نیکشان) شتاب دارند، قطعا مدت عمرشان (با نزول عذاب او) تمام می‏شد از این رو کسانی را که امید دیدار ما را ندارند (معاد را منکرند) رها می‏کنیم تا در طغیانشان سرگردان بمانند. (۱۱)