سوره توبه – آیه ۶۷

مردان منافق و زنان منافق مانند هم هستند، امر می‌کنند به منکر و نهی می‌کنند از معروف و می‌بندند دستانشان را، فراموش کردند الله را، پس فراموششان کرد، به یقین منافقان، آن ها فاسقان هستند. (۶۷)

مردان منافق و زنان منافق، بعضی از بعض دیگرند، بمنکر وامیدارند و از معروف باز میدارند، و دستهای خویش را [از بخشش‏] باز میگیرند. خدا را فراموش کرده‏اند و خدا نیز آنها را بفراموشی واگذاشته که منافقان، خودشان، عصیان پیشگانند (۶۷)

مردان و زنان دو چهره، [همانند] یکدیگرند. به کار ناپسند وامی‏دارند و از کار پسندیده باز می‏دارند، و دستهای خود را [از انفاق‏] فرو می‏بندند. خدا را فراموش کردند، پس [خدا هم‏] فراموششان کرد. در حقیقت، این منافقانند که فاسقند. (۶۷)

مردان و زنان منافق برخی از برخی دیگرند (با هم پیوند اعتقادی و عملی دارند) به کار ناپسند فرمان می‏دهند و از کار پسندیده بازمی‏دارند و دستان خود را (از انفاق در راه حق) می‏بندند خدا را فراموش کردند خدا هم آنها را فراموش نمود (پس از اتمام حجت به حال خودشان واگذاشت) مسلیما منافقان همان نافرمانانند. (۶۷)