سوره انفال – آیه ۳۳
وَ ما کانَ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أنْتَ فیهِمْ وَ ما کانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرونَ (۳۳)
و نباشد الله تا عذاب کند آنها را، در حالی که تو در آنها هستی و نباشد الله عذاب کننده آنها در حالی که آنها طلب پوشش (اعمال) می‌کنند. (۳۳)
خدا در آنحال که میان آنها بودی عذابشان نمیکرد و در آنحال که آمرزش میطلبیدند عذاب کننده آنها نبود (۳۳)
و [لی] تا تو در میان آنان هستی، خدا بر آن نیست که ایشان را عذاب کند، و تا آنان طلب آمرزش می‌کنند، خدا عذابکننده ایشان نخواهد بود. (۳۳)
و اما خدا بر آن نیست که آنها را عذاب کند تا تو در میان آنها هستی، و خداوند عذابکننده آنها نیست تا آنها استغفار مینمایند. (این آیه در میان آیات مشرکین، به قرینه استغفار مربوط به اهل کتاب است. (۳۳)
