وَ إذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآیَةٍ قالوا لَوْ لا اجْتَبَیْتَها قُلْ إنَّما أتَّبِعُ ما یوحی إلَیَّ مِنْ رَبّی هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ وَ هُدیً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنونَ (۲۰۳)
و هنگامی که نیاوری آنها را آیهای، گویند: «از چه رو برنگزیدی آن را؟» بگو: «این است و جز این نیست که تبعیت میکنم آنچه وحی میکند به سوی من پروردگارم. این بصیرتهایی است از پروردگارتان و هدایتی و رحمتی برای قومی (که) ایمان میآورند.» (۲۰۳)
و اگر آیهای برایشان نیاری گویند چرا آنرا فراهم نکردی؟ بگو من فقط آنچه را از پروردگارم بمن وحی شود پیروی میکنم، این بصیرتهای پروردگارتان است و برای گروهی که باور دارند هدایت است و رحمت (۲۰۳)
و هر گاه برای آنان آیاتی نیاوری، میگویند: «چرا آن را خود برنگزیدی؟ «بگو: «من فقط آنچه را که از پروردگارم به من وحی میشود پیروی میکنم. این [قرآن] رهنمودی است از جانب پروردگار شما و برای گروهی که ایمان میآورند هدایت و رحمتی است. (۲۰۳)
و چون (مدتی وحی به تأخیر افتد و) آیه و نشانهای بر آنها نیاوری گویند: چرا آیه و نشانهای (از پیش خود) فراهم کرده نیاوری؟! بگو: جز این نیست که من آنچه را که از پروردگارم به من وحی میشود پیروی میکنم این (قرآن) مایههای بینشی است از جانب پروردگارتان و سراپا هدایت و رحمت است برای گروهی که ایمان میآورند. (۲۰۳)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج