قُلْ لا أمْلِکُ لِنَفْسی نَفْعاً وَ لا ضَرّاً إلاَّ ما شاءَ اللّهُ وَ لَوْ کُنْتُ أعْلَمُ الْغَیْبَ لاَسْتَکْثَرْتُ مِنَ الْخَیْرِ وَ ما مَسَّنیَ السّوءُ إنْ أنا إلاَّ نَذیرٌ وَ بَشیرٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنونَ (۱۸۸)
بگو: «مالک نیستم برای خودم نفعی را و نه ضرری را، مگر آنچه خواسته الله و اگر میدانستم غیب را، قطعاً کثرت میجستم از خیر و نمیرسید مرا سختی، نیستم من مگر هشدار دهنده و بشارت دهنده برای قومی (که) ایمان میآورند». (۱۸۸)
بگو: من اختیار سود و زیان خویش ندارم، جز آنچه خدا خواهد. اگر غیب دانستمی سود بسیار بردمی و بدی ندیدمی. من جز بیمآور و نوید بخش، برای گروهی که ایمان میآورند، نیم (۱۸۸)
بگو: «جز آنچه خدا بخواهد، برای خودم اختیار سود و زیانی ندارم، و اگر غیب میدانستم قطعا خیر بیشتری میاندوختم و هرگز به من آسیبی نمیرسید. من جز بیمدهنده و بشارتگر برای گروهی که ایمان میآورند، نیستم.» (۱۸۸)
بگو: من برای خودم مالک هیچ سود و زیانی نیستم جز آنچه را که خدا بخواهد (و علم به غیب نیز ندارم) و اگر غیب میدانستم حتما از هر مال و خیری فراوان برای خود فراهم میکردم و هیچ زیان و آسیبی به من نمیرسید، من نیستم جز یک بیمدهنده و مژدهآور برای گروهی که ایمان میآورند. (۱۸۸)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج