سوره اعراف – آیه ۱۲۷

و گفتند اشراف از قوم فرعون: «آیا وا می‌گذاری موسی و قومش را تا فساد کنند در زمین و وا گذارد تو را و خدایانت را؟» گفت: «به زودی می‌کشیم پسرانشان را و زنده نگه‌می‌داریم زنانشان را و به یقین ما بالای آن‌ها چیره‌شدگانیم». (۱۲۷)

بزرگان قوم فرعون گفتند: چرا موسی و قوم او را میگذاری که در این سرزمین فساد کنند و ترا و خدایانت را واگذارند؟ گفت: پسرانشان را خواهیم کشت و زنانشان را نگه خواهیم داشت که ما بالا دست آنهاییم و نیرومند (۱۲۷)

و سران قوم فرعون گفتند: «آیا موسی و قومش را رها می‏کنی تا در این سرزمین فساد کنند و [موسی‏] تو و خدایانت را رها کند؟» [فرعون‏] گفت: «بزودی پسرانشان را می‏کشیم و زنانشان را زنده نگاه می‏داریم، و ما بر آنان مسلطیم.» (۱۲۷)

و سران و اشراف از قوم فرعون گفتند: آیا موسی و قوم او را آزاد می‏گذاری تا در روی زمین فساد انگیزند و تو و خدایان تو را رها کنند! (فرعون بت‏ها و ستاره‏هایی را خدایان خود می‏دانست و خود را خدای مردم، و یا آنها را معبود مردم و خود را معبود آنها می‏دانست) گفت: به زودی پسرانشان را به سختی می‏کشیم و زنانشان را زنده نگاه می‏داریم (چنان که پیش از آمدن موسی می‏کردیم) و ما بر آنها مسلیطیم. (۱۲۷)