سوره اعراف – آیه 57
وَ هُوَ الَّذی یُرْسِلُ الرّیاحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ حَتَّی إذا أقَلَّتْ سَحاباً ثِقالاً سُقْناهُ لِبَلَدٍ مَیِّتٍ فَأنْزَلْنا بِهِ الْماءَ فَأخْرَجْنا بِهِ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ کَذلِکَ نُخْرِجُ الْمَوْتی لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرونَ (57)
و او کسی است که میفرستد بادها را، بشارت دهنده پیشاپیش رحمتش، تا هنگامی که سبک دارند ابرهای سنگین را تا سوق دهیم آن را برای سرزمین مرده، پس نازل میکنیم به آن آب را، پس خارج میکنیم به آن از هر ثمرهای، اینگونه خارج میکنیم مرگان را، باشد که شما متذکر شوید. (57)
اوست که بادها را، پیشا- پیش رحمت خویش نوید میفرستد و چون باد ابری گرانبار بردارد، آنرا بسرزمینی مرده برانیم و آب از آن فرود آریم و با آب همه گونه میوهها پدید کنیم. مردگان را نیز چنین زنده میکنیم، شاید شما اندرز گیرید. (57)
و اوست که بادها را پیشاپیش [باران] رحمتش مژدهرسان میفرستد، تا آن گاه که ابرهای گرانبار را بردارند، آن را به سوی سرزمینی مرده برانیم، و از آن، باران فرود آوریم و از هر گونه میوهای [از خاک] برآوریم. بدینسان مردگان را [نیز از قبرها] خارج میسازیم، باشد که شما متذکر شوید. (57)
و اوست که بادها را مژدهرسان پیشاپیش رحمتش (باران) میفرستد تا چون ابرهای سنگینبار را برداشتند ما آن را به سوی سرزمینی مرده میرانیم، پس به وسیله آن آب را (به صورت باران و برف و تگرگ) فرو میریزیم، پس بدان وسیله از هر نوع میوه و بذری (از دل خاک) بیرون میآوریم، مردگان را نیز این چنین (در روز قیامت) بیرون میآوریم. (این مثال را زدیم) باشد که متذکر شوید. (57)