سوره نساء – آیه 24
وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ النِّساءِ إلاَّ ما مَلَکَتْ أیْمانُکُمْ کِتابَ اللّهِ عَلَیْکُمْ وَ أُحِلَّ لَکُمْ ما وَراءَ ذلِکُمْ أنْ تَبْتَغوا بِأمْوالِکُمْ مُحْصِنینَ غَیْرَ مُسافِحینَ فَما اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتوهُنَّ أُجورَهُنَّ فَریضَةً وَ لا جُناحَ عَلَیْکُمْ فیما تَراضَیْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَریضَةِ إنَّ اللّهَ کانَ عَلیماً حَکیماً (24)
و شوهرداران از زنان مگر آن چه مالک شدهاید به دستهایتان (کنایه از کنیز)، نوشته شده الله است بر شما و حلال شده برای شما آنچه ورای آن (برای) شما است که طلب کنید به اموالتان پاکدامنان غیر زناکاران را. پس آن چه متعه طلبیدید از آنها، پس بدهید آنها را اجرهایشان را (کنایه از مهرهایشان) (از روی) وجوب و گناهی نیست بر شما در آنچه رضایت میدهید به آن از بعد واجب. به یقین الله باشد همیشه عالم همیشه با حکمت. (24)
و زنان شوهر دار مگر زنی که مالک آن شدهاید. نوشته خدا در باره شما است و جز اینها برای شما حلال است که با صرف اموال خویش [زنی] بخواهید که عفیف باشد نه زناکار. هر آنچه با تعیین آن از زنان بهرهور شدهاید (یعنی) مهر مقررشان را بدهید. شما را در آنچه پس از مهر مقرر بر آن توافق کنید گناهی نیست که خدا دانا و فرزانه است (24)
و زنان شوهردار [نیز بر شما حرام شده است] به استثنای زنانی که مالک آنان شدهاید [این] فریضه الهی است که بر شما مقرر گردیده است. و غیر از این [زنان نامبرده]، برای شما حلال است که [زنان دیگر را] به وسیله اموال خود طلب کنید- در صورتی که پاکدامن باشید و زناکار نباشید- و زنانی را که متعه کردهاید، مهرشان را به عنوان فریضهای به آنان بدهید، و بر شما گناهی نیست که پس از [تعیین مبلغ] مقرر، با یکدیگر توافق کنید [که مدت عقد یا مهر را کم یا زیاد کنید] مسلما خداوند دانای حکیم است. (24)
و (نیز بر شما حرام شد) زنان شوهردار جز آنهایی که (در جنگ از زنان کفار) به بردگی شما درآمدهاند (زیرا اسارتشان بدون شوهر به حکم طلاق است). اینها (احکام) نوشته و مقرر شده خدا بر شماست. و غیر اینها (غیر چهارده قسم گذشته) برای شما حلال شده که با اموال خود (به ازدواج) بطلبید در حالی که خوددار از گناه و دور از زنا باشید. و با هر زنی از آنان (از غیر این چهارده قسم) که ازدواج موقت کردید مهر او را به عنوان واجب (مالی) بپردازید، و بر شما گناهی نیست پس از تعیین مهر واجب در آنچه بدان توافق نمایید (از اسقاط مهر یا کم و زیاد کردن آن)، و همانا خداوند همواره دانا (به مصالح امور) و دارای اتقان صنع (در تشریع و تکوین) است. (24)