وَ لا تُؤْتوا السُّفَهاءَ أمْوالَکُمُ الَّتی جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ قیاماً وَ ارْزُقوهُمْ فیها وَ اکْسوهُمْ وَ قولوا لَهُمْ قَوْلاً مَعْروفاً (۵)
و ندهید بیخردان را اموالتان را که قرار داد الله برای شما قوام و روزی دهید آنها را در آن و بپوشانید آنها را و بگویید برای آنها سخنی معروف. (۵)
اموالتان را که خدا قوام کار شما کرده به کم- خردان مدهید، از آن روزیشان دهید و بپوشانیدشان و با آنها سخنی پسندیده گویید (۵)
و اموال خود را- که خداوند آن را وسیله قوام [زندگی] شما قرار داده- به سفیهان مدهید، و [لی] از [عواید] آن به ایشان بخورانید و آنان را پوشاک دهید و با آنان سخنی پسندیده بگویید. (۵)
و اموالتان (و اموال یتیمان) را که خدا وسیله قوام (زندگی) شما قرار داده به سفیهان (و خود یتیمان) ندهید، و آنها را از درآمد آن مال روزی دهید و لباس بپوشانید، و با آنها به نحوی شایسته سخن بگویید.(۵)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج