سوره آل عمران – آیه 147

و نبود سخنشان مگر که گفتند: «پروردگارا! پوشش ده بر ما دنباله‌هایمان (نتیجه کارهایمان) را و زیاده‌روی در کارمان را و استوار گردان قدم‌هایمان را و یاری کن ما را بر قوم کافران.» (147)

و سخنشان جز این نبود که گفتند: پروردگارا! گناهان ما و زیاده رویهایمان را در کارمان، بیامرز و قدمهای ما را استوار دار و بر گروه کافران فیروزمان کن. (147)

و سخن آنان جز این نبود که گفتند: «پروردگارا، گناهان ما و زیاده‏روی ما، در کارمان را بر ما ببخش، و گامهای ما را استوار دار، و ما را بر گروه کافران یاری ده.» (147)

و سخن آنها (در شداید جنگ) جز این نبود که گفتند: پروردگارا، گناهان ما و زیاده روی ما را در کارمان بر ما ببخش و قدم‏های ما را استوار بدار و ما را بر گروه کافران یاری ده. (147)