سوره آل عمران – آیه ۱۰۶ و ۱۰۷
یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجوهٌ وَ تَسْوَدُّ وُجوهٌ فَأمّا الَّذینَ اسْوَدَّتْ وُجوهُهُمْ أ کَفَرْتُمْ بَعْدَ إیمانِکُمْ فَذوقوا الْعَذابَ بِما کُنْتُمْ تَکْفُرونَ (۱۰۶)
وَ أمّا الَّذینَ ابْیَضَّتْ وُجوهُهُمْ فَفی رَحْمَتِ اللّهِ هُمْ فیها خالِدونَ (۱۰۷)
زمانی که سفید می‌گردد چهره‌هایی و سیاه می‌گردد چهره‌هایی. پس اما کسانی که سیاه شده (چهره‌هاشان)، آیا کفر ورزیدید بعد ایمانتان؟! پس بچشید عذاب را به آن‌چه کفر می‌ورزیدید. (۱۰۶) و اما کسانی که سفید شده چهره‌هایشان، پس در رحمت الله هستند. آنها در آن جاودانند. (۱۰۷)
روزی که روهایی سفید شود و روهایی سیاه، اما کسانی که روهایشان سیاه شده [گویندشان] چگونه پس از ایمان آوردنتان منکر شدید، اکنون بسبب انکاری که میکردهاید، از این عذاب بچشید، (۱۰۶) اما کسانی که روهایشان سفید شده در رحمت خدایند و خودشان، در آن جاودانند. (۱۰۷)
[در آن] روزی که چهره‌هایی سپید، و چهره‌هایی سیاه گردد. اما سیاهرویان [به آنان گویند:] آیا بعد از ایمانتان کفر ورزیدید؟ پس به سزای آنکه کفر می‌ورزیدید [این] عذاب را بچشید. (۱۰۶) و اما سپیدرویان همواره در رحمت خداوند جاویدانند. (۱۰۷)
در روزی که چهره‌هایی سفید و چهره‌هایی سیاه می‌گردد. اما آنها که چهره‌هایشان سیاه شده (به آنها گفته می‌شود) آیا پس از ایمانتان کفر ورزیدید؟! پس بچشید این عذاب را در برابر آنکه کفر می‌ورزیدید. (۱۰۶) و اما آنان که چهره‌هایشان سفید شده در رحمت خدایند و در آن جاودانند. (۱۰۷)
