یُؤْتی الْحِکْمَةَ مَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أوتیَ خَیْراً کَثیراً وَ ما یَذَّکَّرُ إلاَّ أولوا الْألْبابِ (۲۶۹)
میدهد حکمت را (به) هر که بخواهد و کسی که داده شود حکمت پس به تحقیق داده شده است خیری بسیار و پند نمیگیرند مگر صاحبان خرد. (۲۶۹)
فرزانگی را بهر که خواهد دهد و هر که فرزانگی یافت، خیر فراوان یافت و جز خردمندان اندرز نگیرند. (۲۶۹)
[خدا] به هر کس که بخواهد حکمت میبخشد، و به هر کس حکمت داده شود، به یقین، خیری فراوان داده شده است و جز خردمندان، کسی پند نمیگیرد. (۲۶۹)
حکمت را (احکام شریعت و معارف عقلی و عملی را) به هر کس بخواهد (و در وجود او اقتضا داشته و با حکمت حق موافق باشد) میدهد، و کسی که به او حکمت داده شود حقیا که خیری فراوان داده شده، و جز صاحبان خرد ناب کسی پند نمیگیرد. (۲۶۹)
کتابخانه موسسه حکمت اسلامی احتجاج