سوره نساء – آیه 45 و 46
وَ اللّهُ أعْلَمُ بِأعْدائِکُمْ وَ کَفی بِاللّهِ وَلیّاً وَ کَفی بِاللّهِ نَصیراً (45)
مِنَ الَّذینَ هادوا یُحَرِّفونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ یَقولونَ سَمِعْنا وَ عَصَیْنا وَ اسْمَعْ غَیْرَ مُسْمَعٍ وَ راعِنا لَیّاً بِألْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فی الدّینِ وَ لَوْ أنَّهُمْ قالوا سَمِعْنا وَ أطَعْنا وَ اسْمَعْ وَ انْظُرْنا لَکانَ خَیْراً لَهُمْ وَ أقْوَمَ وَ لکِنْ لَعَنَهُمُ اللّهُ بِکُفْرِهِمْ فَلا یُؤْمِنونَ إلاَّ قَلیلاً (46)
و الله عالمترین است به دشمنانتان و کفایت کند به الله سرپرستی و کفایت کند به الله یاریکنندگی. (45) از کسانی که یهودی شدن، تحریف میکنند کلمهها را از جایگاههایش و میگویند: «شنیدیم و عصیان کردیم و بشنو غیر شنیدنی را و راعنا » تاباندنی به زبانهایشان و طعنهای در دین، در حالی که اگر که آنها گویند: «شنیدیم و اطاعت کردیم و بشنو و مهلت ده ما را» به یقین بهتر بود برای آنها و استواتر، ولیکن لعنت کرد آنها را الله به (واسطه) کفرشان، پس ایمان نمیآورند مگر اندکی. (46)
خدا بکار دشمنان شما داناتر است و خدا برای دوستداری کافیست و خدا برای یاوری کافیست. (45) کسانی از یهودان کلمهها را از معانی آن بگردانند و گویند: شنیدیم و نافرمانی کردیم و بشنو که شنیده نشوی. و راعنا [یعنی رعایتمان کن که راعینا یعنی چوپان ما میگفتند] زبانهای خویش را بپیچانند و باین دین طعنه زنند، اگر میگفتند: شنیدیم و فرمان بردیم و بشنو و ما را بنگر، برایشان بهتر بود و درستتر. اما خدا بسبب کفرشان لعنتشان کرده و جز اندکی ایمان نمیآرند. (46)
و خدا به [حال] دشمنان شما داناتر است کافی است که خدا سرپرست [شما] باشد، و کافی است که خدا یاور [شما] باشد. (45) برخی از آنان که یهودیاند، کلمات را از جاهای خود برمیگردانند، و با پیچانیدن زبان خود و به قصد طعنه زدن در دین [اسلام، با درآمیختن عبری به عربی] میگویند: «شنیدیم و نافرمانی کردیم و بشنو [که کاش] ناشنوا گردی.» و [نیز از روی استهزا میگویند:] «راعنا» [که در عربی یعنی: به ما التفات کن، ولی در عبری یعنی: خبیث ما،] و اگر آنان میگفتند: «شنیدیم و فرمان بردیم، و بشنو و به ما بنگر»، قطعا برای آنان بهتر و درستتر بود، ولی خدا آنان را به علت کفرشان لعنت کرد، در نتیجه جز [گروهی] اندک ایمان نمیآورند. (46)
و خداوند به دشمنان شما داناترست، و کافی است که خدا دوست و سرپرست شما باشد، و بس است که خدا یاور شما باشد. (45) برخی از آنها که یهودی شدند کلمات (تورات) را از جاهای خود تحریف میکنند، و با پیچاندن زبانشان (به لحن عربی) و به قصد طعنه زدن به دین میگویند: شنیدیم و (در باطن میگویند) نافرمانی کردیم و بشنو که نشنوی (ظاهر کلامشان این است که بد نشنوی ولی مرادشان آن است که ناشنوا شوی یا سخن خوش نشنوی)، و میگویند: «راعنا» (که به عربی یعنی ما را رعایت کن و به عبرانی یعنی ای چوپان ما)! و اگر آنها میگفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم و بشنو و به ما نظر کن حتما برای آنها بهتر و درستتر بود، و لکن خداوند آنها را به واسطه کفرشان لعن و طرد کرده، از این رو جز اندکی از آنان و یا جز به اندکی از حقایق، ایمان نخواهند آورد (46)