سوره هود – آیه 104
وَ ما نُؤَخِّرُهُ إلاَّ لِأجَلٍ مَعْدودٍ (104)
و تأخیر نمیاندازیم آن را مگر برای مهلتی شمرده شده. (104)
و آنرا جز برای مدتی معلوم، مؤخر نمیداریم (104)
و ما آن را جز تا زمان معینی به تأخیر نمیافکنیم. (104)
و آن را به تأخیر نمیاندازیم مگر برای مدتی که (در علم ازلی الهی ابتدا تا انتهای آن) شمرده و تعیین شده است. (104)