سوره انفال – آیه 48
وَ إذْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ أعْمالَهُمْ وَ قالَ لا غالِبَ لَکُمُ الْیَوْمَ مِنَ النّاسِ وَ إنّی جارٌ لَکُمْ فَلَمّا تَراءَتِ الْفِئَتانِ نَکَصَ عَلی عَقِبَیْهِ وَ قالَ إنّی بَریءٌ مِنْکُمْ إنّی أری ما لا تَرَوْنَ إنّی أخافُ اللّهَ وَ اللّهُ شَدیدُ الْعِقابِ (48)
و هنگامی که زینت کرد برای آنها شیطان عملهایشان را و گفت: «غلبهکنندهای نیست برای شما این زمان از مردم و به یقین من پناه برای شما هستم»، پس هنگامی که دیدند هم را دو گروه، بازگشت بر عقبش و گفت: «به یقین من مبرا هستم از شما، به یقین من میبینم آنچه را شما نمیبینید، به یقین من پروا کنندهام الله را» و الله شدید العقاب است. (48)
و چون شیطان اعمالشان را برایشان بیار است و گفت: امروز از این مردمان، کسی بر شما غالب شدنی نیست و من پناهدار شمایم، و چون دو گروه با هم برخورد کردند عقبگرد کرد و گفت: من از شما بیزارم که من چیزی میبینم که شما نمیبینید. من از خدا بیم دارم که خدا سنگین مجازات است (48)
و [یاد کن] هنگامی را که شیطان اعمال آنان را برایشان بیاراست و گفت: «امروز هیچ کس از مردم بر شما پیروز نخواهد شد، و من پناه شما هستم.» پس هنگامی که دو گروه، یکدیگر را دیدند [شیطان] به عقب برگشت و گفت: «من از شما بیزارم، من چیزی را میبینم که شما نمیبینید، من از خدا بیمناکم.» و خدا سختکیفر است. (48)
و (یاد کن) هنگامی که شیطان عملهای (باطل) آنان را در نظرشان بیاراست و گفت: (48)