سوره انعام – آیه 138
وَ قالوا هذِهِ أنْعامٌ وَ حَرْثٌ حِجْرٌ لا یَطْعَمُها إلاَّ مَنْ نَشاءُ بِزَعْمِهِمْ وَ أنْعامٌ حُرِّمَتْ ظُهورُها وَ أنْعامٌ لا یَذْکُرونَ اسْمَ اللّهِ عَلَیْها افْتِراءً عَلَیْهِ سَیَجْزیهِمْ بِما کانوا یَفْتَرونَ (138)
و گفتند: «اینها چهارپایان و کشت ممنوع است، نمی‌خورند آن را مگر کسانی که (ما) می‌خواهیم» به گمان خودشان و «(اینها) چهارپایانی هستند که حرام شده پشت‌هایشان (کارکشیدن از آنها) و چهارپایانی هستند که نمی‌بردند نشان الله را بر آن (به هنگام ذبح)»، جعل دروغی است بر او (یعنی الله)، به زودی مجازات می‌دهیمشان به آنچه دروغ جعل می‌کردند. (138)
گویند: این حیوانات و کشت قرق است، هیچکس از آن نخورد جز آنکه ما خواهیم (این) حیواناتیست که گرده آن حرام شده و (این) حیواناتیست که نام خدا را (هنگام سواری) بر آن یاد نمیکنند، بخدا افترا میزنند و خدا سزای افترا زدنشان را خواهد داد (138)
و به زعم خودشان گفتند: «اینها دامها و کشتزار [های] ممنوع است، که جز کسی که ما بخواهیم نباید از آن بخورد، و دامهایی است که [سوار شدن بر] پشت آنها حرام شده است.» و دامهایی [داشتند] که [هنگام ذبح] نام خدا را بر آن [ها] نمی‌بردند به صرف افترا بر [خدا] به زودی [خدا] آنان را به خاطر آنچه افترا میبستند جزا میدهد. (138)
و آنها به گمان خود از روی افترا بر خدا گفتند: اینها چهارپایان و کشت و زرع ممنوعاند، کسی جز آنهایی که ما می‌خواهیم (خدمه بتها) نباید از آنها بخورد، و اینها چهارپایانی است که سوار شدن بر آنها حرام است، و نیز چهارپایانی (داشتند) که نام خدا را (در وقت تذکیه) بر آنها نمی‌بردند، به زودی (خداوند) در برابر آنچه افترا میبستند مجازاتشان خواهد کرد. (138)