سوره نحل – آیه ۶۸ و ۶۹

و وحی کرد پروردگارت به سوی زنبور عسل که بگیر از کوه‌ها، خانه‌هایی و از درخت و از آن‌چه بالا می‌برند. (۶۸) ،سپس بخور از همه ثمره‌ها، پس بپیما راه‌های پروردگارت را خاشعانه. خارج می‌کند از درون آن‌ها، نوشیدنی که مختلف است رنگ‌هایش. در آن شفائی است برای مردم و. به یقین در آن قطعاً نشانه خاصی است برای قومی که تفکر می‌کنند. (۶۹)

و پروردگارت به زنبور عسل الهام کرد که در کوهها و درختان و بناها که بالا میبرند خانه کن (۶۸) آنگاه از همه میوه‏ها بخور، و با اطاعت در راههای پروردگارت راهسپر باش، از شکم های آن شربتی برون میشود با رنگهای مختلف که در آن شفایی برای کسان هست که در این، برای گروهی که اندیشه کنند عبرتی هست (۶۹)

و پروردگار تو به زنبور عسل وحی [الهام غریزی‏] کرد که از پاره‏ای کوه‏ها و از برخی درختان و از آنچه داربست [و چفته‏سازی‏] می‏کنند، خانه‏هایی برای خود درست کن، (۶۸) سپس از همه میوه‏ها بخور، و راههای پروردگارت را فرمانبردارانه، بپوی. [آن گاه‏] از درون [شکم‏] آن، شهدی که به رنگهای گوناگون است بیرون می‏آید. در آن، برای مردم درمانی است. راستی در این [زندگی زنبوران‏] برای مردمی که تفکر می‏کنند نشانه [قدرت الهی‏] است. (۶۹)

و پروردگارت به زنبور عسل وحی کرد (در طبیعت وی شوق و توان این عمل را قرار داد) که از کوه‏ها و درختان و از داربست‏هایی که می‏زنند خانه‏هایی (به تناسب حال خود) فراگیر. (۶۸) سپس از همه میوه‏ها (و شیره درختان و گیاهان) بخور، آن گاه راه‏های (غریزی) پروردگارت را (در تبدیل مواد اولیه به عسل) به رامی و انقیاد بپوی و در رفت و آمد بین خانه و محل ثمره، راه‏های الهامی خدا را بدون آزار احدی بپیمای. از درون شکم آنها مواد قابل آشامیدن رنگارنگی بیرون می‏آید که در آن برای مردم شفاست. حقیا که در این (فن شربت و داروسازی و در کیفیت زندگی سازنده آن) نشانه‏ای است برای گروهی که می‏اندیشند. (۶۹)